آموزش عالی نوع مهمی از سرمایه گذاری در منابع انسانی است؛ زیرا با ارتقای دانش، نگرش و مهارتهای افراد به توسعه اقتصادی جوامع کمک می کند. در نتیجه رسالت بسیار مهم آموزش عالی تربیت نیروی انسانی تحصیل کرده ای است که با نیازها و شرایط متغیر و نوین اقتصادی، بازارکار و مشاغل هماهنگ باشد. از طرفی، ساختار اقتصادی جوامع به شدت در حال تغییر است و پدیده جهانی شدن و تغییرات اقتصادی، صنعتی و سازمانی موجب دگرگونی در مهارتهای مورد نیاز بازارکار شده اند. از این رو، شناخت تحولات سایر نهادهای اجتماعی و اقتصادی به برنامه ریزان آموزشی در فراهم کردن تمهیدات لازم برای انطباق فارغ التحصیلان آموزش عالی با تحولات متغیر بازارکار و مشاغل کمک می کند. نظام تولید در مقیاس بین الملل مهارتهای جدیدی را برای اشتغال در بازارکار جهانی مورد تاکید قرار می دهد. مهارتهایی مانند کار گروهی، حل مساله، ارتباطات و استفاده از رایانه در الگوهای استخدامی سازمان های جدید به طور فزاینده ای مورد تاکید قرار می گیرد. به نظر می رسد این انعطاف پذیری جدید مربوط به مهارتهای ویژه شغلی نیست؛ بلکه، شامل مهارتهایی می شود که مورد نیاز فعالیت در یک بازارکار وسیع با دامنه گسترده ای از مشاغل است. در واقع این مهارتها که به مهارتهای کلیدی و اشتغال زا شهرت دارند را می توان دانش، بینش، نگرش ها و مهارتهایی دانست که موجب تحرک و پویایی افراد در روابط با دیگران، انتقال موفق از شغلی به شغل دیگر، حضور موثر در فعالیت های گروهی و نوآوری در حل مسائل می شوند. پژوهش حاضر، به بررسی میزان برخورداری دانشجویان دانشگاه مازندران از مهارتهای اشتغال زای بازارکار می پردازد. روش مورد استفاده این پژوهش از نوع توصیفی – پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق دانشجویان سال آخر دانشگاه مازندران(1646 نفر) بود که بر اساس جدول مورگان تعداد 313 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها نیز مصاحبه با مدیران صنایع استان مازندران و پرسشنامه محقق ساخته ای بود که بر اساس مولفه های مهارتهای اشتغال زای بازارکار استان مازندران ساخته شده و در میان دانشجویان اجرا شد. در پژوهش حاضر با استفاده از نرم افزار spss آماره های توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین) و استنباطی (آزمون معناداری تحلیل واریانس) برای تجزیه و تحلیل مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس نتایج پژوهش، دانشجویان دانشگاه مازندران از نظر برخورداری از مهارتهای اشتغال زای بازارکار در سطح متوسط بودند. همچنین، نتایج نشان داد رشته تحصیلی، جنسیت و معدل تاثیری در میزان برخورداری دانشجویان از مهارتهای اشتغال زای بازارکار ندارد.