تصمیم گیری به عنوان بخش جدایی ناپذیری از ادبیات مدیریت مطرح است، به طوریکه افرادی چون سایمون و دراکر مدیریت را مترادف با تصمیم گیری می دانند. فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و تحلیل پوششی داده ها از معروفترین فنون تصمیم گیری می باشند که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند. از آنجا که مقایسه فنون مهم تصمیم گیری از محورهای جدید و شایع در علوم مدیریت است تا از منظر این مقایسات، محدودیت ها، توانایی ها، قوت و ضعف روش های مختلف شناخته و در جهت بهبود آنها تلاش شود، هدف این تحقیق، به کار گرفتن دو روش از مهمترین و پرکاربرد ترین روشهای تصمیم گیری چندمعیاره، یعنی مقایسه تکنیک های تحلیل پوششی داده ها و فرایند تحلیل سلسله مراتبی و سنجش توان آنها در قیاس با یکدیگر در یک مطالعه میدانی است. بستر این پژوهش با شناسایی شاخص های کلیدی تصمیم گیری در خصوص خرید و فروش سهام از جانب سرمایه گذاران بورس و ثبت اطلاعات خرید و فروش سهام آنان در یک بازه زمانی یک ساله فراهم شده است. از آنجا که عملکرد مناسب یا نامناسب افراد در بورس به معنای کسب سود یا زیان در عملیات خرید و فروش سهام است، لذا در سایه مقایسه دو رویکرد تصمیم گیری ، به ارزیابی عملکرد دارندگان سهام و بررسی شاخص های تاثیر گذار بر تصمیم گیری آنها در خرید و فروش سهام در بورس نیز پرداخته شده که می تواند کمک شایانی به دیگر خریداران و فروشندگان سهام در دستیابی به سود بیشتر بنماید. در این تحقیق به جای پرداختن مستقیم به عملکرد افراد، کارایی شاخص های مورد استفاده آنان مورد بررسی قرار گرفته است. بدین ترتیب شاخص های کلیدی تصمیم گیری افراد در خرید و فروش سهام در بورس اوراق بهادار تهران شناسایی شده و با استفاده از تکنیکهای تحلیل پوششی داده ها(dea) و فرایند تحلیل سلسله مراتبی(ahp)، به اولویت بندی این شاخص ها پرداخته و پس از آن مقایسه رتبه بندی انجام شده توسط این دو رویکرد انجام شده است. در واقع در این پایان نامه از بین فنون سخت تصمیم گیری، تحلیل پوششی داده ها(dea) و از بین فنون نرم تصمیم گیری، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (ahp) انتخاب شده است و توان آنها در یک مطالعه میدانی در اولویت بندی شاخص ها با یکدیگر مقایسه می شود .