یکی از موضوعات مهم در پژوهشها و مطالعات مرتبط با فناوری اطلاعات، شناسایی عواملی است که موجب می شوند افراد، فناوریها و سیستمهای اطلاعاتی جدید را بپذیرند و از آنها استفاده کنند. بنابراین، درک عواملی که منجر به استفاده اساتید از سیستم های یادگیری الکترونیکی می شود، مهم می باشد. این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر در تمایل اعضای هیأت علمی نسبت به استفاده از سیستم های یادگیری الکترونیکی انجام شده است. از عوامل موثر در تمایل اعضای هیأت علمی، متغیرهای مقاومت در برابر تغییر، ارزش درک شده، خودکارآمدی رایانه-ای و نگرش مورد بررسی قرار گرفته اند. جامعه آماری این پژوهش اعضای هیأت علمی پردیس دانشگاه سیستان و بلوچستان در نیمسال دوم سال تحصیلی89-88 می باشد. نمونه این پژوهش از 171 نفر از اعضای هیأت علمی انتخاب گردیدند. روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی بود. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته با اقتباس از پرسشنامه فردوسی (2009) می باشد. برای تحلیل آماری داده ها از فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد، همچنین از آزمون t تک متغیره برای سنجش متغیرهای تحقیق و آزمون های t چند متغیره و آزمون anova برای بررسی ارتباط متغیرهای آزمون با متغیرهای تعدیل کننده استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که تمامی متغیرهای مورد بررسی در تمایل موثر بوده و متغیر مقاومت دارای بیشترین تأثیر و متغیر نگرش دارای کمترین تأثیر در عدم تمایل می باشد. نتایج تحقیق براساس متغیرهای تعدیل کننده نشان داد که جنسیت، سن، میزان سابقه و دانشکده در تمایل اساتید موثر نبوده است. فقط در متغیر رتبه علمی، در ارتباط این متغیر با متغیرهای اصلی در نگرش تفاوت معنی دار بوده و رتبه علمی اساتید در نگرششان نسبت به سیستم های یادگیری الکترونیکی موثر بوده است.