چکیده هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین رابطه ی بخشش با بهزیستی روانشناختی و عزت نفس دانشجویان بود. 201 دانشجو از دانشگاه های تهران به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه ی بخشش انرایت، پرسشنامه ی بهزیستی روانشناختی زنجانی طبسی، پرسشنامه ی عزت نفس آیزنک بودند. روش پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی بود. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون، آزمون tمستقل و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. نتایج، همبستگی مثبت معناداری بین بخشش و مولفه های آن با بهزیستی روانشناختی نشان دادند. همچنین همبستگی مثبت معناداری بین بخشش و مولفه هایش با مولفه های بهزیستی روانشناختی وجود داشت به جز مولفه ی خودپیروی که همبستگی مثبت غیرمعناداری با بخشش داشت. همچنین همبستگی مثبت غیرمعناداری بین مولفه ی عاطفی بخشش و مولفه ی رشد و بالندگی فردی بهزیستی روانشناختی وجود داشت. به علاوه، همبستگی مثبت معناداری بین بخشش و مولفه های آن با عزت نفش وجود داشت. همچنین عزت نفس با بهزیستی روانشناختی و مولفه هایش همبستگی مثبت معناداری داشتند. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که از بین مولفه های بهزیستی روانشناختی، مولفه ی معنویت 5% از واریانس بخشش را تبیین می کند، سایر مولفه های بهزیستی روانشناختی نقش مهمی در پیش بینی بخشش نداشتند. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام همچنین نشان داد که مولفه ی معنویت و عزت نفس در مجموع 7% از واریانس بخشش راتبیین می کنند.