نام پژوهشگر: محمد علی اسحق نیموری

بررسی خوامل موثر در پتانسیل سیل خیزی (مطالعه موردی حوزه آبخیز چالوس)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه مازندران - دانشکده منابع طبیعی 1390
  محمد علی اسحق نیموری   عطاالله کاویان

برآورد دبی های حداکثر لحظه ای با استفاده از مدل، درمطالعات آبخیزداری، طراحی سازه های آبی و... درصورت کافی بودن داده های آماری مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجا که بسیاری از رودخانه ها فاقد ایستگاه هیدرومتری می باشند لذا هیدرولوژیست ها با آگاهی از تأثیر ویژگی های فیزیوگرافیک و بارش حوضه ها سعی دارند تا از این طریق به نتایج مطلوبتری در برآورد دبی حداکثر لحظه ای دست یابند، در حوزه های بزرگ،روندیابی سیل تا زیرشاخه ها مشکل ودر بعضی مواقع غیرممکن بوده، از طرفی اکثر طرح های آبخیزداری در مناطق مجهز به ایستگاه هیدرومتری انجام گردیده ونیز در بسیاری ازطرح های سازه ای، به حداکثر دبی لحظه ای حوزه آبخیز یا سیلاب های بزرگ نیاز می باشد. . این تحقیق به بیان قابلیت های wms می پردازد و از این مدل برای آ نالیز حساسیت وتخمین دبی پیک ناشی از آن با توجه به شرایط رطوبتی خاک و زما ن تمرکز (به روش scs) در حوضه آبخیزچالوس واقع درشهرستان چالوس دراستان مازندران استفاده شده است. و همچنین به بررسی آبراههای مهم سیلابی با استفاده از مطالعات فیزیوگرافی و هیدرولوژیکی، و راهکارهای مدیریتی جهت کاهش خطر سیل و کنترل آن پرداخته شده است. در امر بروز سیلاب فاکتورهای متعدد اقلیمی، فیزیکی و ادافیکی دخیل می باشند که هر یک به نوبه خود بسته به شرایط منطقه ای دبی اوج سیلاب موثر می باشند از جمله خصوصیات فیزیکی می توان به ضرایب شکل حوزه، شیب حوزه پروفیل طولی آبراهه ها، زمان تمرکز و از خصوصیات ادافیکی می توان به cn حوزه و… و از عوامل اقلیمی می توان بشدت بارندگی اشاره نمود.