این مطالعه با هدف بررسی عوامل موثر بر عملکرد دهیاران استان بوشهر صورت گرفت. این تحقیق ازجمله تحقیقات توصیفی از نوع همبستگی و علی – مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش180 دهیاری از 211 دهیاری افتتاح شده تا پایان سال 1387 در استان بوشهر بود که دارای حداقل سه سال سابقه فعالیت بودند. حجم نمونه پس از محاسبه توسط فرمول کوکران به روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب96 دهیاری انتخاب گردید. عملکرد دهیاران بر اساس وظایف 47 گانه دهیاران، مصوب 1380هیئت دولت، با طراحی پرسشنامه ای که روایی آن با نظر متخصصان موضوعی در سازمان امور دهیاریهای وزارت کشور، استانداری بوشهر و کمیته پایاننامه بررسی و پایایی گویه ها نیز با آماره آلفای کرونباخ سنجیده شد که نتایج آن حاکی از اعتماد این گویه ها برای سنجش متغیر های تحقیق بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها ازمدل رگرسیون چندگانه (گام به گام) واز نرم افزار spss استفاده گردید. سیزده متغیر مستقل این پژوهش به عنوان عوامل موثر بر عملکرد دهیاران استان بوشهر وارد معادله شدند که در مجموع حدود95/3 درصد تغییرات عملکرد دهیاران استان بوشهر را تبیین نمودند و همچنین همه آنها تاثیر مثبت ومعنی داری بر عملکرد دهیاران داشتند. بر اساس نتایج به دست آمده، رضایت شغلی دهیاران(43/8) درصد، میزان کلاسهای آموزشی (14)درصد، میزان درآمد دهیاران(6/3) درصد بیشترین تاثیر ومیزان کمک ها و مشارکت های مردمی (9/2) درصد، سابقه مدیریت روستایی در خانواده دهیاران (2/8) درصد و موقعیت مکانی روستا(2/7) درصد کمترین تاثیر را داشتند. در بخش دیگر تجزیه وتحلیل، عملکرد کل دهیاران را به چهار بخش عملکرد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی طبقه بندی و تاثیر متغیرهای مستقل را بر آنها مورد ارزیابی قرار دادیم که در مجموع 62/9 درصد تغییرات عملکرد اقتصادی، 41/8 درصد تغییرات عملکرد اجتماعی ،30/2 درصدتغییرات عملکرد فرهنگی و 54/8 درصد تغییرات عملکرد زیست محیطی دهیاران را تبیین نمودند.