در این پایان نامه، یک لیزر تپی، در اندازهی کوچک آزمایشگاهی طراحی و ساخته شد، که از توانایی کار در فشار کاری متغیر در بازه ی 1-3 atm برخوردار است. حجم فعال لیزر برابر است، که دربرگیرنده ی دو الکترود آهنی با آب کاری کروم سخت و نمایه ی تخت با لبه های گرد شده است. سامانه ی پیش یونش به کار رفته در این لیزر، از دسته ی ردیف جرقه و دارای ساختار ویژه و نوآورانه ای است، که در آن با بهره گیری از گاف های جرقه ی زنجیره ای، به گونه ی چشم گیری از شمار خازن های ولتاژ بالای بایسته کاسته شده است. برای پایدارسازی تخلیه ی تابان و هم چنین، تیز کردن تپ جریان تخلیه از روش خازن ستیغ ساز سود جسته شده است. بیشینه ی انرژی بر تپ گسیلی لیزر برابر 156 mj در فشار 3 atm بوده است. از سوی دیگر، بیشینه ی بازده اپتیکی لیزر برابر %3/35 بوده که برای فشار 3 atm، ولتاژ تخلیه ی 25 kv و ظرفیت خازن انباره 10/8 nf به دست آمده است. همه ی این اندازه گیری ها، با بهره گیری از آمیزه ی گازی به انجام رسیده است. بررسی رفتار زمانی تپ های گسیلی لیزر با بهره گیری از فوتون دراگ، کاهش دیرش زمانی تپ ها از 110 ns در فشار 1 atm با 37 ns در فشار 3 atm را آشکار ساخته اند و دیده شده است، که بر پایه ی این یافته ها تقریبا می توان گفت نسبت میان دیرش های زمانی در دو فشار ناهم سان، با وارون نسبت میان فشارهای وابسته متناسب است. بدنه ی این لیزر از پلکسی گلاس شفاف ساخته شده، که با فراهم نمودن دید چشمی از چگونگی کارکرد پیش یونش ها و تخلیه ی اصلی، نه تنها پایش کارکرد لیزر را ممکن می سازد، که از دیدگاه آموزشی نیز بسیار سودمند است.

هدف از انجام این تحقیق بررسی خواص سطح و عمق هگزانوییک اسید و هپتانول خالص و سطح مشترک این ترکیبات در مجاورت با آب با استفاده از روش های تجربی و شبیه سازی دینامیک مولکولی می باشد. برای این منظور برهمکنش های درون مولکولی و بین مولکولی را با استفاده از پتانسیل های opls و amber اعمال کردیم و از نتایج حاصل کمیت های دانسیته، کشش سطحی و ویسکوزیته را حساب کردیم، که نتایج به دست آمده از طریق شبیه سازی در توافق خوبی با نتایج حاصل از روش تجربی می باشند. برای محاسبه کشش سطحی و دانسیته هگزانوییک اسید بارهای chelpg در مقایسه با بارهای nbo نتایج دقیق تری را ارائه می دهند. این در حالیست که دقت مقادیر بدست آمده برای ویسکوزیته و کشش بین سطحی با آب با استفاده از بارهای nbo بیشتر است. برای محاسبه کشش سطحی و دانسیته هپتانول بارهای nbo بکار برده شد. ویسکوزیته و کشش بین سطحی هپتانول با آب فقط از طریق تجربی اندازه گیری شد و نتایج دقیقی را نیز ارائه داد. در نمودار کشش بین سطحی سیستم هپتانول-آب ماکسیممی را مشاهده کردیم که برخلاف روند مشاهده شده برای سایر سیستم های دوتایی می باشد.

هدف از انجام این مطالعه بررسی زمین شناسی، زمین شیمی و زایش رخداد سلستین کانسار ترتاب ابوالفارس در جنوب شرق رامهرمز بوده است. کانسار سلستین ترتاب ابوالفارس در جنوب شرق رامهرمز، اهواز در حدود 4 تا 5 کیلومتر و به صورت لایه ای دارای رخنمون است. ماده معدنی با سنگ همبر چین خورده است و بین آهک توده ای زیرین و آهک شیلی سازند آسماری قرار دارد. سلستین دانه شکری با شکل ظاهری سلستین همراه با ادخال هایی از انیدریت، ژیپس و کلسیت نشانه جانشینی sr به جای ca در سولفات کلسیم و کربنات کلسیم است. ساخت های زبرا، رگه ای، بلورهای موزاییکی سلستین با زوایای 120 درجه، به دام افتادن بلورهای ریز خودشکل درون بلورهای بزرگتر و بی شکل، قطع شدگی بلورهای سلستین نسل اول توسط آهک اسپاری و سلستین؛ اثرات دیاژنز تاخیری و فرآیندهای اپی ژنتیک را بر سلستین ها نشان می دهد. نسبت استرانسیوم به کلسیم در نمونه های سلستینی بیش از 7500 برابر نسبت به مقدار آب دریا غنی شده است. مقدار sro با مقدار so3 همبستگی بالایی (0.998) دارد. نتایج تجزیه شیمیایی عناصر کمیاب نیز تاثیر فرآیندهای اپی ژنتیک را تایید می کند. مقدار عناصر ba، pb،zn و cu دارای تغییرات آشکاری است که برای جداسازی دو نسل کانی زایی موثر است، که در نسل اول این مقادیر کمتر از نسل دوم می باشد. شوراب های آزاد شده از سازند شیلی نشان می دهد که در چاتین پایانی و آکی تانین آغازی مرکز حوضه (محل کنونی این کانسار) در این زمان بالا آمده است. نوسانات سطح آب دریا در این زمان محیط مناسبی برای رشد جلبک های خانواده سیانوفیسس (بین جزرومد تا بالای جزرومد) فراهم می کند. ته نشینی ژیپس و انیدریت در این محیط سولفات لازم را تامین کرده است. استرانسیوم آزاد شده از دولومیتی شدن سازند آسماری میانی، موجب اشباع آب نسبت به استرانسیوم و ته نشست سلستین نسل اول می شود. پیشروی دریای بوردیگاالین منجر به پوشیده شدن و محفوظ ماندن سلستین ها از فرسایش شده است. فاز کوهزایی میوسن میانی موجب دیاژنز مجدد، چین خوردگی و تشکیل سلستین هایی با ساخت زبرا، اپی ژنتیک، رگه ای و ژئودی نسل دوم شده است.

شعر خوزستان و ادبیات آن در پیوند با محیط منحصر به فرد آن قرار دارد. شعر این منطقه با توجه به تعلقات اقلیم گرایانه شاعران، دارای عناصر بومی زیادی است که ما را با نوع خاصی از شعر روبرو می کند که با بررسی آن از یک سو می توان با عناصر بومی خوزستان بیشتر آشنا گردید و از سوی دیگر وارد جریان و شیوه ی شاعری خاصی می شویم که هر شاعر بر اساس روحیات خود به سرودن اشعاری پرداخته و عناصر اقلیمی را با ظرافت خاصی وارد شعر خود کرده است. در این پایان نامه، فصل آغازین را به ذکر کلیات پرداختیم که خواننده تصویری کلی از این پژوهش را به دست بیاورید. در فصل دوم نیز به معرفی زیست بوم خوزستان پرداخته ایم. فصل سوم این پژوهش را به بررسی شعر بومی معاصر اختصاص داده ایم و در فصل چهارم به نمودهای بومی گرایی در شعر شاعران بومی گرای برجسته معاصر فارسی اشاره نموده ایم. در فصل پنجم نگاهی داشته ایم به شعر معاصر خوزستان و سر انجام در فصل ششم و آخر وارد مبحث اصلی پژوهش می شویم؛ در این فصل به صورت مفصل به معرفی شاعران بومی گرای حوزستان و بررسی اشعارشان از نظر وجود عناصر و مظاهر بومی، پرداخته ایم، در پایان نیز به نتیجه ای که از این پایان نامه حاصل کرده ایم، اشاره نموده ایم،