نام پژوهشگر: مجتبی تیبا
مجتبی تیبا غلامرضا لطیفی
چکیده امروزه با امکانات زیادی که به وسیله اوقات فراغت به وجود می آید نقش کار در زندگی جای خود را به اوقات فراغت می دهد و اوقات فراغت به پدیده اصلی زندگی انسان تبدیل شده است. بی گمان عوامل گوناگونی بر اوقات فراغت تاثیر می گذارند. هدف این تحقیق شناسایی رابطه پایگاه اجتماعی – اقتصادی دانشجویان بر چگونگی گذران اوقات فراغت در بین آنان می باشد زیرا با شناخت نوع فراغت می توان برنامه ریزی منظم و منطقی در جهت بارورتر نمودن اوقات فراغت و دور کردن افراد جامعه از آسیب های اجتماعی دست یافت. اصلی ترین مسئله این تحقیق شناسایی چگونگی گذران اوقات فراغت دانشجویان از حیث جسمانی ، عملی ، اجتماعی ، فکری و هنری بودن و رابطه ی آن با پایگاه اجتماعی – اقتصادی دانشجویان می باشد. از جمله نظریاتی که در این رابطه در چارچوب نظری این تحقیق استفاده شده است ، می توان به نظریه مارکس ، وبر ، بوردیو ، دومازیه اشاره کرد. نوع تحقیق ،توصیفی، روش انجام این تحقیق ، میدانی و روش گردآوری دادها پرسشنامه ای است. جمعیت آماری این پژوهش ،دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه می باشد که بوسیله نمونه گیری طبقه ای 345 نفر به عنوان حجم نمونه از سه مقطع کارشناسی ، کارشناسی ارشد و دکتری انتخاب شده اند.پردازش اطلاعات نیز به وسیله نرم افزار spss و با آماره پیرسون انجام شده است. نتایج حاصل از پردازش به شرح زیر است فرضیه اصلی : بین پایگاه اجتماعی – اقتصادی و انواع فراغت با توجه به سطح معنی داری 0.004 رابطه وجود دارد بدین صورت که هرچه پایگاه اجتماعی –اقتصادی دانشجویان بالاتر باشد از مقدار انواع فراغت آنها کاسته می شود. فرضیه دوم : بین پایگاه اجتماعی و انواع فراغت با توجه به سطح معنی داری 0.003 رابطه وجود دارد. بدین صورت که هرچه پایگاه اجتماعی دانشجویان بالاتر باشد از مقدار انواع فراغت آنها کاسته می شود. فرضیه سوم : رابطه بین پایگاه اقتصادی و انواع فراغت با توجه به سطح معنی داری 0.000 تایید می شود بدین صورت که هرچه پایگاه اقتصادی دانشجویان بالاتر باشد از مقدار انواع فراغت آنها کاسته می شود. واژگان کلیدی : پایگاه اجتماعی – اقتصادی ، پایگاه اجتماعی ، پایگاه اقتصادی ، اوقات فراغت