این تحقیق به صورت جداگانه و منسجم(از میان مولفه ها و پایه های ناسیونالیسم چون: زبان، دین و مذهب، سرزمین و تاریخ مشترک)، به موضوع ((رابطه ی بین زبان و ناسیونالیسم)) پرداخته است. این موضوع به گونه ای یادآور ((نظریه ی قومیت زبانی)) نیز هست که در زمان شکل گیری دولت های ملی اروپایی نقش مهمی را در شکل گیری ناسیونالیسم و تشکیل بعضی از کشورها ایفا نمود و با گسترش ناسیونالیسم در سطح جهان، بعضی از ملیت های خاورمیانه نیز بعد از فروپاشی امپراتوری عثمانی با توجه به نظریه ی مذکور، نقش زبان را در تشکیل هویت ملی خود مطرح و برجسته نمودند و تعدادی از کشورهای عربی و ترکیه ی جدید بر پایه ی این نوع از ناسیونالیسم از درون امپراتوری عثمانی شکل گرفتند. بر همین اساس این فرضیه که: «زبان به عنوان یکی از مولفه های اساسی در شکل گیری جنبش های ناسیونالیستی در خاورمیانه نقش مهمی داشته و منجر به تشکیل دولت های ملی شده است» شکل می گیرد. برای آزمون فرضیه ی مذکور در این پژوهش از روش« مطالعه ی موردی»( (case studyاستفاده شده است، یعنی با مطالعه و تحلیل تأثیر هویت زبانی و نقش آن در تشدید و شکل گیری جنبش های ناسیونالیستی ترک و عرب به اثبات فرضیه پرداخته ایم.در پایان نیز برای رفع مشکلات کشورهای چند قومی ـ زبانی راهکار پلورالیسم زبانی و فرهنگی پیشنهاد شده است.