موارد متعددی از گسیختگی و نشست در زمینهای سست منطقه رستاق واقع در دشت یزد-اردکان به چشم می خورد. این گسیختگیها که در اثر خاک های مسأله دار ایجاد شده اند، ساختمانهای مسکونی، زمینهای کشاورزی، شریانهای حیاتی و به طور کلی سازه ها و زیرسازه ها را با خطر جدی مواجه ساخته است و در گسترش ناحیه شهری ایجاد مشکل کرده است. در این پژوهش ابتدا به بررسی علل ایجاد گسیختگی در خاکهای این ناحیه پرداخته میشود. رمبندگی، واگرایی و تورم از عواملی بودند که بر روی خاک های این ناحیه بررسی شدند. با توجه به بررسی های انجام شده، خاکهای رمبنده عامل اصلی ایجاد گسیختگی در زمین این ناحیه می باشند. این خاکها با افزایش تنش و درصد رطوبت کاهش حجم بسیار زیادی را از خود نشان میدهند. در مرحله بعد مکانیسمهای گسیختگی و راهکارهای پیشنهادی برای مواجهه با آنها بررسی شده است. از بین راهکارهای موجود تراکم –که یکی از سادهترین و ارزانترین روش های بهبود ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی خاکها است- به عنوان روش اصلاحکننده خاک های منطقه رستاق انتخاب و بررسی شد. نتایج آزمایشهای انجام شده بیانگر آن است که تراکم منجر به کاهش قابل ملاحظه پتانسیل رمبندگی میشود و بنابراین به عنوان یک راهکار اصلاحی پیشنهاد میگردد. با بررسی میزان دانسیته خشک نمونههای مختلف در درصد رطوبتهای طبیعی، کمتر از بهینه و بهینه معیاری جهت ارزیابی میزان رمبندگی با توجه به مقدار دانسیته خشک برای خاک این منطقه ارائه شد.