بافت های تاریخی هسته و کانون اولیه شکل گیری شهرها و قلب تپنده آن ها می باشند. این گونه بافت ها، سند تاریخ، فرهنگ، هویت و میراث ملت و شهر محسوب می شوند. از این رو به دلیل ارزش ها و ویژگی های منحصر به فردشان تکرار ناشدنی اند. و لذا در حکم سرمایه های ملی امروز ما و نسل های فردای آینده می باشند. این محلات به همراه تمامی عناصر آن ها، در معرض آسیب های جدی قرار گرفته اند. و نیازمند توجه جدی می باشند. خوزستان به عنوان بخشی از هلال خصیب (مهد شهرنشینی جهان)، آثار بی نظیری را به خود اختصاص داده است. بافت های قدیمی دارای موقعیتی ویژه، و نیازمند پروژه های مرمتی هستند. و ضامن تحقق این طرح ها، مشارکت مردم درهمه زمینه ها از جمله؛ تعیین هدف ها، گرفتن تصمیمات و از میان برداشتن موانع و مشکلات است. این پژوهش در تعریف الگوهای مشارکت در این راستا، فرضیات ذیل مطرح شده است: 1. به نظر می رسد بین وضعیت مالی و میزان مشارکت رابطه معنی داری وجود دارد. 2. بین میزان تعلق خاطر ساکنین به محل زندگی و تمایل آن ها به مشارکت رابطه معنی داری وجود دارد. 3. بین میزان مشارکت مردم و میزان رضایت آن ها، رابطه معنی داری وجود دارد. 4. به نظر می رسد بین شغل ساکنین و میزان مشارکت آن ها، رابطه معنی داری وجود دارد. 5. به نظر می رسد بین تحصیلات ساکنین و مشارکت آن ها، رابطه معنی داری وجود دارد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که: 1. درآمد ساکنین تأثیری در میزان مشارکت آن ها ندارد. 2. رابطه مستقیمی بین حس تعلق خاطر ساکنین به محله و میزان مشارکت آن ها وجود دارد. 3. بین میزان رضایت ساکنین و میزان مشارکت رابط معنی دار و مستقیمی وجود دارد. 4. بین شغل ساکنین و مشارکت آن ها رابطه مستقیمی وجود دارد. 5. بین میزان تحصیلات ساکنین و میزان مشارکت آن ها رابطه مستقیمی وجود دارد.