هدف از پژوهش حاضر بررسی بررسی تأثیر آموزش فراشناخت وضعیتی بر یادگیری ریاضی دانش آموزان پایه ی سوم مقطع راهنمایی بود. برای انجام این پژوهش، 240 دانش آموز (120 پسر و 120 دختر) از بین دانش آموزان 8 مدرسه (چهار مدرسه پسرانه و چهار مدرسه دخترانه) در مقطع راهنمایی ناحیه دو شیراز انتخاب شدند. در این تحقیق که به صورت آزمایشی و بر اساس طرح چهار گروهی سولومون اجراشد، مدارس گروه های آزمایش و کنترل به صورت تصادفی انتخاب شدند. بدین منظور، ابتدا معلمانی که باید بر اساس الگوی فراشناخت وضعیتی مباحث ریاضی را به دانش آموزان درس می دادند، در یک دوره آموزشی، ضمن آشنایی با مفاهیم فراشناخت وضعیتی، چگونگی اجرای طرح را آموزش دیدند. به منظور کنترل تاثیر پیش آزمون بر آزمودنی ها، بر اساس طرح چهارگروهی سولومون، از طریق آزمون فراشناخت وضعیتی (smi) و آزمون معلم ساخته ریاضی، از گروه های مورد نظر پیش آزمون به عمل آمد. همچنین جهت کنترل متغیر های مداخله گر، با استفاده از آزمون هوش اوتیس (otis) هوش تمام گروه ها اندازه گیری شد. در مدت 45 روز، معلمان بر اساس بودجه بندی کتاب درسی ریاضی، مباحث تعیین شده را به دانش آموزان هر دو گروه آموزش دادند. با این تفاوت که در گروه آزمایش، روش تدریس مبتنی بر فراشناخت وضعیتی بود. بعد از اتمام دوره به منظور بررسی عملکرد دانش آموزان، از آزمون معلم ساخته ریاضی و آزمون فراشناخت وضعیتی استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داده است، دانش آموزانی که تحت آموزش فراشناخت وضعیتی قرار گرفته بودند، در پس آزمون ریاضی نمره بهتری دریافت کردند که بیانگر تأثیر آموزش فراشناخت وضعیتی بر یادگیری ریاضی می باشد.