گسیختگی را به صورت گسترش خرابی اولیه از عضوی به عضو دیگر که سرانجام به گسیختگی تمام سازه یا قسمت بزرگی از آن می انجامد تعریف می کنند. خطرات احتمالی و بارهای غیر عادی که می تواند موجب گسیختگی پیشرونده شوند، شامل این موارد می باشند: برخورد هواپیما، خطای طراحی یا ساخت، آتش سوزی، انفجار گازها، اضافه بار تصادفی، برخورد وسایل نقلیه، انفجار بمب ها و غیره. با توجه به اینکه بر اساس مقررات ملی ساختمان ایران، بحث گسیختگی پیشرونده در روند طراحی ساختمان ها مد نظر نبوده و با در نظر داشتن این واقعیت که رفتار ساختمان های فولادی مهاربندی شده هم مرکز (ضربدری بزرگ) پس از دست دادن اعضای سازه ای به طور کامل مورد مطالعه قرار نگرفته است، موضوع فوق اساس تحقیق حاضر را تشکیل داده است. هدف از انجام این تحقیق بررسی گسیختگی پیشرونده در ساختمان های فولادی مهاربندی شده هم مرکز (ضربدری بزرگ) می باشد که بر اساس مباحث ششم و دهم از مقررات ملی ساختمان ایران و با در نظر گرفتن الزامات ویرایش سوم آیین نامه طراحی ساختمان ها در برابر زلزله (استاندارد 2800) طراحی شده اند. به علاوه در این تحقیق با ارائه الگوریتم توسعه یافته تحلیل گسیختگی پیشرونده، مواردی از جمله پتانسیل و ظرفیت ساختمانها در برابر بروز این پدیده بررسی گردیده و حالتهای خرابی با استفاده از تحلیل های پایین فشردن و دینامیکی افزایشی قائم تعیین گردیده است. به علاوه با به کارگیری این روش ضریب تاثیر حذف اعضا و بحرانی ترین محل های حذف اعضا تعیین گردیده است و در نهایت تاثیر تعداد و محل دهانه های مهاربندی شده در ممانعت از بروز گسیختگی پیشرونده مورد مطالعه قرار گرفته است.