یکی از مهمترین و موثرترین جوانب حسابرسی، قضاوت هایی است که حسابرسان به عنوان عنصر اساسی رویه های خود به کار می گیرند. امروزه انتقاداتی نسبت به بی قیدی و اختیاری بودن قضاوت های حسابرسی مطرح شده است. در این پژوهش، بر مبنای طرح و آزمون سه فرضیه تاثیر آیین رفتار حرفه ای، تجربه (عمومی– اختصاصی) و تعامل آنها بر قضاوت های حسابرس در دو گام انگیزشی و عملکردی و در سه زمینه شناسایی ذخیره تعهدات احتمالی، کاهش ارزش موجودی کالا و سرمایه گذاری های کوتاه مدت مورد بررسی قرار گرفته است. روش اجرای تحقیق پیمایشی بوده و داده های مورد نیاز با بکارگیری افزار پرسشنامه و در قالب طرح آزمایشی جمع آوری شده است. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش شامل تمامی حسابرسان با حداقل سه سال سابقه کار حسابرسی شاغل در موسسات حسابرسی، سازمان حسابرسی و حسابداران رسمی شاغل به صورت انفرادی در ایران و دانشجویان کارشناسی ارشد رشته حسابداری در تهران می باشد. تحلیل های آماری با بکارگیری روش تحلیل واریانس مبین تاثیر آیین رفتارحرفه ای و تجربه بر قضاوت های حسابرس می باشد، لیکن تاثیر تعامل این دو مفهوم معنادار نیست. علاوه بر این، مفاهیم جنسیت و وضعیت اشتغال نیز بر قضاوت های حسابرس موثر است .