نام پژوهشگر: مجتبی امینیان ندوشن
مجتبی امینیان ندوشن غلامعلی طبرسا
مدیریت استراتژیک منابع انسانی، فرایند هماهنگی استراتژیک بین فعالیتها و کارکردهای منابع انسانی با اهداف و رسالت سازمان است تا اثربخشی حداکثر شود و استراتژی منابع انسانی راهی است که بدین منظور طی شده است. درچند دهه اخیر، متدولوژیهای متفاوتی برای تدوین استراتژی منابع انسانی ارائه شده است. نخستین مدلها در میانه دهه 1980 با نگرش عقلایی، منطقی و متکی بر استراتژی سازمان طراحی شده اند، از اواخر دهه 1980، مدلهایی با نگرش فزاینده یا گام به گام، مطرح شدند که در فرایند تدوین استراتژی به نقش عوامل سیاسی و نهادی درون و بیرون سازمان بسیار بیشتر از محاسبات و عوامل کمی فرضی، توجه نشان می دهند و به دو نوع مدلهای مبتنی بر کنترل کارکنان و مبتنی بر بازار کار تقسیم می شوند. پیتر بامبرگر با ادغام مدلهای مبتنی بر کنترل کارکنان و بازار کار، یک مدل دوبعدی با نگرش یکپارچه را معرفی کرده است. در این پژوهش ابتدا عوامل موثر بر استراتژی تامین کارکنان که یکی از زیرسیستمهای استراتژی منابع انسانی است، شناسایی شده و با تهیه پرسشنامه نظرات افراد جامعه آماری که شامل کلیه مدیران شرکت تماد است در مورد نقاط مرجع استراتژیک فرعی جمع آوری شد و موقعیت استراتژی تامین کارکنان در دو وضعیت موجود و مطلوب در مدل بامبرگر بدست آمد. استراتژی تامین کارکنان در وضعیت موجود، استراتژی سنتی تامین و استراتژی مطلوب برای شرکت، استراتژی تخصصی تامین مشخص گردید و در نهایت چارچوبی برای انتخابهای استراتژیک زیرسیستم تامین از جمله کارمندیابی، شاخصهای گزینش، آموزش و ... ارائه شد.