ترجمه ی متون دینی همواره از زمان های کهن مبحث جذابی در وادی ترجمه به شمار رفته است. این نوع از ترجمه دارای مسائل و مشکلات خاص خود می باشد که بایستی با دقت نظر مورد توجه قرار گیرند. در میان این متون دینی، کتاب مقدس مسلمانان، قران مجید، قرار دارد که مملو از صنایع بلاغی می باشد. از جمله ی این صنایع می توان به استفهام (انکاری و تاکیدی) اشاره کرد. استفهام مطرح می شود تا توجه خوانندگان جلب شده و روی پیغام مورد نظر تاکید اعمال شود. بخاطر تاکید موجود در استفهام ، این سئوالات جزو ساختارهای تاکیدی قران مجید نیز دسته بندی می شوند. در مطالعه ی حاضر، تلاش بر این است که سه ترجمه ی انگلیسی قران مورد بررسی قرار گیرد تا مقبولیت و اثرگذاریشان در ترجمه ی استفهام مشخص شود. این مطالعه هم چنین بدنبال تعیین این امر می باشد که آیا تاکید موجود در شکل سئوالی استفهام از سوی این مترجمان انتقال داده می شود یا نه. برای جمع آوری داده ها، گام های زیر برداشته شد: اول، موارد استفهام انکاری در سوره های مکی و معادلهایشان در سه ترجمه ی مذکور شناسایی شدند.دوم، انواع ترجمه ی مورد پیشنهاد در مدل بیکمن و کالو برای ترجمه ی متون دینی به هر ترجمه بصورت جداگانه اختصاص داده شد. در نهایت، نتایج در قالب جداول و نمودارها ارائه شدند. یافته ها حاکی از این مطلب می باشند که هر سه ترجمه کار قابل قبولی را در ترجمه ی استفهام ارائه داده اند. هم چنین، فراوانی بیشتر استفاده از انواع ترجمه ی اصطلاحی و تحت اللفظی تعدیل شده مبین این امر است که استفهام انکاری قابل ترجمه بوده و بالطبع تاکید نهفته در این سئوالات نیز قابل انتقال می باشد. واژگان کلیدی: استفهام انکاری، ساختارهای تاکیدی، انواع ترجمه، ترجمه ی قرآن، سوره های مکی.