پژوهش حاضر یک پژوهش آزمایشی است که به منظور بررسی اثربخشی روش درمانی سایکودراما بر روی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی و بیماران دوقطبی صورت گرفته است.نمونهء آماری این پژوهش شامل 40 نفر می باشد که از بین بیماران بستری در مرکز نگهداری بیماران روانی نیکان شهرستان مراغه انتخاب شده است.ابزار سنجش آزمون scl90می باشد.در تجزیه و تحلیل داده ها از روش مقایسه ءمیانگین ها و کوواریانس استفاده شده است.نتایج این پژوهش حاکی از آن است که اعمال روش درمانی سایکودراما منجر به کاهش نشانه های کلی در هیچ کدام از گروه ها نشده است.اثر بخشی این روش درمانی بر روی بیماران دو قطبی بیشتر از بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی می باشد.روش درمانی سایکودراما در بیماران دو قطبی منجر به کاهش نشانه ها در آیتم های وسواس،حساسیت بین فردی و خصومت و در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی منجر به کاهش نشانه ها در آیتم جسمانی کردن شده است.