هدف اصلی این پایان نامه بررسی تأثیر واردات بر رشد اقتصادی در ایران می باشد. به این منظور با استفاده از روش خود توضیح با وقفه های توزیعی، تأثیر کل واردات و واردات کالاهای سرمایه ای ، واسطه ای و مصرفی بر رشد اقتصادی در ایران در چهار الگوی مجزا طی دوره 1386-1349 مورد بررسی قرار گرفته است. در الگوی اول، لگاریتم تولید ناخالص داخلی تابعی از نرخ رشد جمعیت و لگاریتم متغیرهای سهم واردات واسطه ای، سهم سرمایه گذاری، سهم مخارج دولت و تعداد مدارس مقطع متوسطه به عنوان شاخص سرمایه انسانی است. بر اساس نتایج این الگو تأثیر سهم واردات واسطه ای بر تولید ناخالص داخلی در کوتاه مدت و بلند مدت مثبت و معنادار می باشد در الگوی دوم، لگاریتم تولید ناخالص داخلی تابعی از نرخ رشد جمعیت و لگاریتم متغیرهای سهم واردات سرمایه ای، سهم سرمایه گذاری، سهم مخارج دولت و تعداد مدارس مقطع متوسطه می باشد. با توجه به نتایج این الگو سهم واردات سرمایه ای اثر مثبت و معناداری بر تولید ناخالص داخلی در کوتاه مدت و بلندمدت دارد. در الگوی سوم، لگاریتم تولید ناخالص داخلی تابعی از نرخ رشد جمعیت و لگاریتم متغیرهای سهم واردات مصرفی، سهم سرمایه گذاری، سهم مخارج دولت و تعداد مدارس مقطع متوسطه می باشد. نتایج این الگو بیانگر این است که سهم واردات مصرفی هیچ گونه تأثیر معناداری بر تولید ناخالص داخلی ندارد. در الگوی چهارم، لگاریتم تولید ناخالص داخلی تابعی از نرخ رشد جمعیت و لگاریتم متغیرهای سهم واردات کل، سهم سرمایه گذاری، سهم مخارج دولت و تعداد مدارس مقطع متوسطه درنظر گرفته شده است. بر اساس نتایج این الگو سهم واردات کل تأثیر مثبت و معناداری بر تولید ناخالص داخلی در کوتاه مدت و بلند مدت دارد.