ادبیات فارسی با همه ی گستردگی مفهومی و درون مایه ی زیبایی شناختی، به تصویر درآورنده ی نیازهای عینی و آرمانی زندگی مردم در جامعه ی ایرانی پس از اسلام گردید. شعر کلاسیک فارسی ضمن بهره بردن از زمینه های معنایی گوناگون بیش از همه متأثر از فرهنگ دینی است.در این پژوهش سعی شده است با معرفی فرهنگ اجتماعی پیش از عصر مشروطه و پس از آن که به سوی الگوی فرهنگی جامعه ی غیر دینی سوق می یافت، با ارائه ی جدول ها و آمار،گرایش بهار، نسیم شمال و عشقی را به آیات و احادیث در طول حیات شاعری آنان نشان دهد.هم چنین نگارنده، برای تبیین جنبه های زیبایی شناختی اشعار محدوده ی پژوهش که سرایندگان آن از آیات و احادیث تأثیر پذیرفته اند به تقسیم بندی و تحلیل هایی در حوزه های : قالب ، موضوع، چگونگی طرح آیات و احادیث دست زده است.