در این پژوهش حذف مرکاپتان از جریان گازی با استفاده از نانوآلومینا مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور اکسیداسیون مرکاپتان ها و در عین حال جذب سطحی آن ها با استفاده از کاتالیست های بر پایه آلومینا انجام گرفته است. در این تحقیق آلومینا نقش جاذب مرکاپتان را دارد و از طریق واکنش کاتالیستی اکسیداسیون مرکاپتان روی کاتالیست های بر پایه آلومینا، موجب تبدیل مرکاپتان به دی سولفید و سایر ترکیبات گوگرددار می شود. نوع مرکاپتان بکار رفته در آزمایش ها، ایزوپروپیل مرکاپتان بوده و محصول اصلی واکنش اکسیداسیون، دی پروپیل دی سولفید می باشد. در ابتدا نانوآلومینا به عنوان پایه کاتالیست ساخته شد و کاتالیست های فلزی شامل تنگستن و مولیبدن بر روی آن بارگذاری شدند. آنالیزهای مختلفی شامل sem، tem، xrd، icp و asap بر روی نانوآلومینا و کاتالیست های ساخته شده بر پایه آن انجام گرفت و تعیین مشخصات کاتالیست به کمک آن ها صورت پذیرفت. سپس اکسیداسیون ایزوپروپیل مرکاپتان روی کاتالیست های فلزی بر پایه آلومینا در حضور اکسیژن بررسی شد و مشخص شد که نانوکاتالیست اکسید تنگستن بر پایه نانوآلومینا با تبدیل بیش از 98 درصد، به خوبی قابلیت حذف ایزوپروپیل مرکاپتان را دارد. به منظور بررسی تاثیر عوامل مختلف عملیاتی و همچنین به دست آوردن شرایط بهینه در واکنش کاتالیستی، متغیرهای دما، میزان بارگذاری فلز، نسبت مولی اکسیژن به ایزوپروپیل مرکاپتان در خوراک و سرعت حجمی گاز ورودی انتخاب شدند. با طراحی آزمایش به کمک نرم افزار design expert و انجام آزمایش های مختلف، تاثیر تک تک عوامل نام برده، به همراه برهم کنش آن ها، در حذف ایزوپروپیل مرکاپتان به دقت مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت و مقادیر بهینه ی آن ها ارائه شد. بر این اساس مشخص گردید که با قرار دادن دو پارامتر دما و نسبت مولی اکسیژن به ایزوپروپیل مرکاپتان، در مقدار بیشینه خود و همچنین با قرار دادن دو پارامتر میزان بارگذاری فلز و سرعت حجمی گاز در مقدار کمینه شان، در بازه های تعیین شده برای هر پارامتر، می توان به بیشترین میزان حذف ایزوپروپیل مرکاپتان دست یافت.