نام پژوهشگر: محبوبه عاشوری
محبوبه عاشوری مسعود اصفهانی
به منظور بررسی تأثیر مکمل های کود آلی بر رشد، عملکرد و کارآیی مصرف کود نیتروژن در برنج، آزمایش مزرعه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 10 تیمار و سه تکرار در سال 1388 در موسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل ترکیب کودهای شیمیایی و مکمل های کود آلی در پنج سطح و رقم برنج در دو سطح (خزر و هاشمی) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد پنجه بارور در بوته (3/20 پنجه بارور)، طول خوشه (4/31 سانتی متر)، عملکرد بیولوژیک (1/15619 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد دانه (7/5371 کیلوگرم در هکتار) از تیمار کودی b2 (کود شیمیایی کامل + سه مکمل کود آلی) به دست آمد. بالاترین راندمان تبدیل نیز به میزان 2/69 درصد از تیمار کودی b2 (کود شیمیایی کامل + سه مکمل کود آلی) بدست آمد و تیمار کودی b3 (50 درصد کود شیمیایی کامل + سه مکمل کود آلی) کمترین میزان برنج خرد (6/9 درصد) را به خود اختصاص داد. در بین تیمارهای دریافت کننده کود شیمیایی، تیمار کودی b3 (50 درصد کود شیمیایی کامل + سه مکمل کود آلی) بیشترین مقدار شاخص برداشت نیتروژن (3/45 درصد)، کارآیی فیزیولوژیک نیتروژن (6/54 کیلوگرم بر کیلوگرم)، کارآیی جذب نیتروژن (0/35 کیلوگرم بر کیلوگرم)، کارآیی زراعی نیتروژن (3/23 کیلوگرم بر کیلوگرم) و کارآیی مصرف نیتروژن (4/26 کیلوگرم بر کیلوگرم) را داشت. رقم هاشمی نیز در انواع کارآیی های مصرف نیتروژن بر رقم خزر برتری داشت. به نظر می رسد که مصرف عناصر مورد نیاز رشد گیاه برنج به صورت محلول پاشی، روشی موثر در کاهش کود مصرفی در خاک شالیزار و هدرروی آن باشد و بعلاوه به علت جذب سریع عناصر در این روش در مراحل مهم رشد گیاه، باعث بهبود صفاتی چون تعداد پنجه بارور دربوته، طول خوشه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه می شود. مصرف مکمل های کود آلی، باعث کاهش مصرف کود شیمیایی و افزایش کارآیی مصرف نیتروژن گردید که این موضوع می تواند به کاهش تلفات کود نیتروژن در زراعت برنج کمک کند.
محبوبه عاشوری فیاض قرایی
این پژوهش، مختص بررسی جایگاه حیوانات در دو دین هندو و اسلام است. ضرروت چنین تحقیقی از آن رو احساس می شود که بحث محیط زیست و حمایت از گونه های جانوری، مورد توجه جوامع امروزی است. این تحقیق در چهار بخش اساسی تدوین شده است. در فصل اول به کلیاتی درباره چگونگی آفرینش حیوانات و زندگی پس از مرگ آنان پرداخته ایم. به این منظور متون مقدس هر دو دین و برخی متون جانبی دیگر را بررسی کرده ایم. نتیجه فصل اول این است که حیوانات، جدای از انسان دارای تشخص هستند و مبدأ و مقصد آفرینش آنان و همچنین هدف آفرینش شان معین و مشخص است. در فصل دوم رویکرد حامیانه دو دین بررسی شده است، یعنی به مسأله حقوق و احکام حیوانات در هر دو دین پرداخته ایم و مسأله قربانی و اسطوره توفان را از منظر حامیانه بررسی کرده ایم. اصل اهینسا در هندوییزم و نیکی به حیوانات در اسلام، بسیار به هم نزدیکند و هر دو دین، با تفاوت هایی جزیی، برای حیوانات حقوقی قائل شده اند که شایان توجه است. مسأله قربانی را می توان این گونه توجیه کرد که مومنان هر دو دین، هم باید حقوق و احکام حیوانات را مرعی بدارند و هم آداب قربانی خویش را انجام دهند تا فردی با ایمان به شمار روند. داستان توفان در هندوییزم نمادی از نجات زمین است و در اسلام نمادی از اهمیت نجات جان حیوانات، گرچه که همه حیوانات بر کشتی نوح سوار نمی شوند اما مهم است که یک جفت از حیوانات نجات می یابند. در فصل سوم هم کاربرد حقیقی نام حیوانات در متون مقدس هر دو دین بررسی شده است و هم کاربرد نمادین آن. نام حیواناتی که در متون مقدس هندوییزم و در قرآن آمده است برای مردم آشنا و کاربردی است. حیوانات در هندوییزم مقدسند و جزو خدایانند و در اسلام، حیوانات نمادینند و از آیات الهی به شمار می روند. نتیجه بحث ما این است که حیوانات جدای از انسان، دارای تشخص، مبدأ و مقصد، هدف، فهم و شعور و پاداش و عقاب اخرویند و همچنین هر دو دین، به سبب احکامی که درباره حیوانات دارند، می توانند که از حیوانات حمایت کنند.