"موزیک ویدئو" پدیده ای چند برهانی و چند لایه ، زاییده جهان پست مدرن است . این رساله تحت عنوان " ویژگیهای ژانری موزیک ویدئو " ، تکیه اش بر ژانر بصری موزیک ویدئو است ؛ برخلاف تحقیقات موجود که در آنها ویدئوها بر اساس ژانر موسیقایی تقسیم بندی شده اند ، این رساله تلاش نموده است تا رابطه معناداری را میان ژانرهای بصری و موسیقایی موزیک ویدئو کشف نموده و در پی آن موزیک ویدئو ها را بر اساس ژانرهای بصریشان نیز تقسیم بندی نماید . در این مسیر ، پس از مطالعه تاریخچه و نظریات مطرح در باب موزیک ویدئو و ژانر ، دو مطالعه موردی مجزا نیز درباره موزیک ویدئوها صورت گرفته است . دستاورد مطالعه موردی اولیه ، پس از بررسی 25 موزیک ویدئو ، ویژگیهای کلی موزیک ویدئوها در چهار بخش روایت ، دکوپاژ ، فیلمبرداری و تدوین و صداگذاری ، است . نتایج حاصله این بخش ، نشان می دهد که بیشتر موزیک ویدئوها ، "مفهومی" بوده و استفاده از کنسرت در موزیک ویدئوها بسیار کم است اگر چه در مواردی با دیگر انواع ( روایتی و مفهومی ) تلفیق گردیده است . استفاده از رقص در ویدئوها بسیار گسترده است و تصاویر ویدئوها بیشتر به تقویت اشعار ترانه ها و یا انفصال از اشعار می پردازد . در بخش دوم مطالعه موردی به بررسی 160 موزیک ویدئو از منظر ژانرهای بصری و موسیقایی ، پرداخته شده است . در این بخش ، بررسی موزیک ویدئوها و دستاوردهای حاصل از این بررسی نشان می دهد که در ژانرهای موسیقایی متال و کانتری ، بسیار بیشتر از سایر ژانرهای موسیقی از اجرای ساز بهره گرفته می شود و میزان استفاده از کنسرت در این دو ژانر نیز بیشتر است . ژانرهای جاز و نیو ایج ، کمتر از سایر ویدئوها از روایت بهره گرفته اند و درصد بهره گیری از ویدئوهای مفهومی در کل ژانرهای موسیقی بسیار بالاست . بیشترین استفاده از انیمیشن ، در جزء و یا کل ویدئوها در دو ژانر راک و رگه مشاهده گردیده است . دو ژانر نیو ایج و جاز ، بیشترین بهره را از فیلمبرداری در استودیو برده اند . به لحاظ ژانری ، ویدئوها را می توان به طور معمول از طریق ژانر موسیقایی و یا به شیوه این رساله ، بر اساس ژانر تصویری دسته بندی نمود .