با پیشرفت روشهای تحلیل سازه در سالهای اخیر، استفاده از روشهایی که بتواند پاسخ سازه را در حالات مختلف رفتاری با دقت بالا و در زمان کوتاه تعیین نماید همواره مورد توجه محققین مختلف بوده است. یکی از نوین ترین این متدها روش تحلیل زمان دوام می باشد. این روش در اصل یک روش پوش آور دینامیکی میباشد که میتواند برای ارزیابی عملکرد لرزه ای سازه ها نیز استفاده شود. برای این منظور سد دو قوسی dez به ارتفاع 203 متر، با استفاده از نرم افزار ansys مدلسازی شده است. مدلسازی در 3 حالت مختلف صورت گرفته است، بطوری که در یکی از مدل ها بدنه سد به صورت یکپارچه و الاستیک خطی مدل شده، در دومی از المان های بتن برای بدنه استفاده شده و رفتار مصالح بدنه غیرخطی در نظر گرفته شده و در مدل سوم درزهای قائم و درز پیرامونی که بدنه اصلی سد را از pulvino جدا می کند به وسیله ی المان های تماسی به صورت گره به گره مدلسازی شده است. اندرکنش پی به صورت انعطاف پذیر و بدون جرم با مدلسازی صخره های اطراف تا فاصله ی دو برابر ارتفاع سد در نظر گرفته شده است. همچنین دریاچه به طول 5 برابر ارتفاع سد و با مدل اویلری شبیه سازی شده است. تراز مخزن در nhwl قرار دارد و شرایط دمایی تابستان برای تحلیل حرارتی بکار رفته است. همچنین از نرم افزار abaqus برای تحلیل مودال سیستم استفاده شده است. برای تحلیل های زمان دوام از سری eta20e01-03 توابع شتاب که در ناحیه ی غیرخطی بهینه شده اند استفاده شده است. همچنین از شش رکورد زلزله ای طبیعی در سه سطح خطر mcl, mdl, dbl برای تحلیل های تاریخچه ی زمانی استفاده شده است. کلیه تحلیل ها با استفاده از تک رکورد در جهت بالادست-پایین دست و به صورت رفت و برگشتی صورت گرفته است. زمان هدف معادل برای سطوح خطر مختلف بر حسب پاسخ های گوناگون از روش های مبتنی بر تحلیل طیفی و روش های ابتکاری آماری به دست آمده است. مقایسه بین تحلیل های زمان دوام و تاریخچه ی زمانی برای پاسخ های تغییر مکان، سرعت و شتاب طره ی مرکزی، فشار هیدرودینامیک کف بدنه اصلی و تنش های اصلی حداکثر و حداقل برای کلیه ی گره های بدنه انجام شده است. نتایج حاکی از توانایی روش زمان دوام در متمایز کردن پاسخ ها در سطوح خطر مختلف و همچنین تخمین نتایج واقعی با درصد خطاهای قابل قبول میباشد. همچنین به اهمیت انتخاب زمان هدف مناسب برای پاسخ های مختلف و سطوح خطر متفاوت تاکید شده است.