عموما فلسفه طراحی سازها در برابر زلزله، بر مبنای مطالعات صورت گرفته در حالت پای ثابت بوده است. اگرچه این فرض برای سازه های واقع بر بستر, سنگی، صحیح است ولی برای سازه های قرار گرفته روی خاک نرم دور از واقعیت می باشد. اکثر مطالعات صورت گرفته در مورد رفتار غیرخطی سازه ها، در حالت پای ثابت بوده و در حالت اندرکنش خاک و سازه به جز چند تحقیق انگشت شمار در مورد سازه های یک درجه ازادی، تحقیق زیادی صورت نگرفته است. از آنجایی که اندرکنش خاک-سازه تاثیر بسزایی بر پاسخ غیر خطی سازه های یک درجه ازادی دارد لذا انتظار می رود باعث تغییر رفتار غیرارتجاعی سازه های چند درجه ازادی نیز گردد. باتوجه به اهمیت موضوع در این تحقیق تلاش براین است که با مدل کردن خاک زیر سازه، به بررسی میزان تغییرات جابجایی نسبی طبقات، شکل پذیری اعضا و شکل پذیری کل سیستم در حالتهای مختلف اندرکنشی نسبت به حالت پای ثابت پرداخته شود.همچنین برش طبقات و نیروی محوری ستونها در حالتهای مذکور با یکدیگر مقایسه شود. سازه های استفاده شده در این تحقیق، سازه های فولادی با سیستم لرزه ای مهاربندی همگرا که به کمک نرم افزار drain-2dx تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی برای انها انجام شده است.برای مدل نمودن خاک زیر سازه از روش مخروطی استفاده شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که در حالتهای اندرکنشی مختلف متناسب با نوع شتابنگاشت و طیف پاسخ آن، جابجایی نسبی طبقات، شکل پذیری کل سازه و شکل پذیری اعضا نسبت به حالت پای ثابت در اکثر موارد کاهش ودر برخی موارد خاص افزایش می یابد و با توجه به نتایج بدست آمده برای مدل یک درجه آزادی در حالت اندرکنشی می توان تغییرات شکل پذیری مدل چند درجه آزادی را پیش بینی نمود. همچنین محل طبقه ای که در آن ماکزیمم شکل پذیری اعضا و جابجایی نسبی طبقه رخ می دهد نسبت به حالت پای ثابت ممکن است تغییر کند.