به منظور بررسی اثرات تنش خشکی و سه نوع کود مختلف بر خصوصیات کمی و کیفی بابونه آلمانی (matricaria chamomilla l.)، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل اجرا گردید. تیمارهای خشکی در این آزمایش بصورت w1= شاهد یا 90 درصد ظرفیت زراعی مزرعه، w2= 70 درصد ظرفیت زراعی مزرعه و w3= 50 درصد ظرفیت زراعی مزرعه به عنوان عامل اصلی و سه نوع کود مختلف شامل f1= شاهد (بدون مصرف کود)، f2= کود شیمیایی، f3= کود دامی (25 تن در هکتار) و f4= کمپوست زباله شهری (25 تن در هکتار) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد تنش خشکی در حد 50 درصد ظرفیت زراعی، عملکرد گل در بابونه را نسبت به تیمار شاهد به میزان 18/1 درصد کاهش می دهد. هر چند بیشترین میزان عملکرد گل و اجزای عملکرد گل (بیوماس، ارتفاع بوته، تعداد ساقه و تعداد گل در بوته) در شرایط نبود تنش خشکی با استفاده از کود شیمیایی بدست آمد، اما در سطح بالای خشکی (50 درصد رطوبت زراعی مزرعه) استفاده از کود دامی به میزان بیشتری نسبت به دو نوع کود دیگر سبب افزایش عملکرد و اجزای عملکرد گل گردید. در این آزمایش خشکی سبب افزایش درصد اسانس شد اما بیشترین درصد اسانس و عملکرد اسانس در سطح خشکی w2 و استفاده از کود شیمیایی مشاهده گردید. با بالا رفتن سطح تنش تا w3 از مقدار کلروفیل a و b و پتاسیم کاسته و بر میزان کربوهیدرات، پرولین و سدیم در بافت سبز برگ افزوده شد. در این بین بیشترین تاثیر تیمار کودی مربوط به کود شیمیایی بود. در مجموع از نتایج این آزمایش می توان بیان کرد که تنش ملایم خشکی منجر به افزایش عملکرد اسانس بابونه می گردد و کود شیمیایی نیز تاثیر بیشتری نسبت به سایر کودها در افزایش عملکرد اسانس دارد. همچنین در سطوح بالای خشکی استفاده از کود دامی از کارایی بیشتری در گیاه بابونه برخودار است.