اگرچه ازدواج یکی از مهم ترین تصمیمات زندگی هر فرد است؛ اما زوج ها هیچ وقت و انرژی صرف آماده شدن برای ورود به این رابطه نمی کنند و بسیاری از زوج ها در همان سالهای اول ازدواج خود تعارضات زناشویی قابل توجهی تجربه می کنند. از آنجا که نابسامانی ارتباط زناشویی با بسیاری پیامدهای طولانی مدت جسمی و روحی مرتبط است، پیش گیری از این عواقب آسیب زا جزء اولویت های روانشناسان و متخصصان حیطه ی سلامت شده است. یکی از رویکرد های پرکاربرد و معروف در این زمینه غنی سازی ازدواج است. غنی سازی ازدواج رویکردی است آموزشی با هدف ارتقا ارتباط زوج ها، که تلاش می کند زوج ها را نسبت به خودشان و همسرشان آگاه سازد، همدلی و صمیمیت را تقویت نماید، و مهارت های ارتباط کارآمد و حل مساله آنها را گسترش دهد. در این پایان نامه سودمندی یکی از برنامه های غنی سازی ازدواج بر روی زوج های ایرانی ارزیابی شده است. پانزده زوج در این مطالعه شرکت داشتند. دو مقیاس رضایت زناشویی انریچ و تطابق دو نفری (داس) برای ارزیابی رضایت مندی زناشویی زوج ها در سه مقطع پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری مورد استفاده قرار گرفت. هشت زوج (گروه آزمایشی) آموزش های ده هفته ای برنامه ی غنی سازی تایم را دریافت نمودند و هفت زوج دیگر ( گروه کنترل) هیچ آموزشی دریافت نکردند. نتایج حاکی از عدم تغییر نمرات گروه کنترل در مقیاس ها طی مدت مطالعه بود . در حالی که نمرات گروه آزمایش بهبود معناداری در پس آزمون داشت و این بهبود تا مرحله پی گیری نیز حفظ شده بود.