میدان بی بی حکیمه با 84 کیلومتر طول و 5 کیلومتر عرض در ناحیه شرقی فروافتادگی دزفول در حوضه زاگرس (جنوب غرب ایران) قرار دارد. این میدان دارای دو سنگ مخزن اصلی آسماری و سروک است. مطالعه حاضر بر روی مخزن آسماری، از مهم ترین مخازن ایران صورت گرفته است. جهت آنالیز رخساره-های میکروسکوپی، تفسیر محیط رسوب گذاری و تأثیر فرایندهای دیاژنزی بر کیفیت مخزن، چهار برش تحت الارضی از این سازند مورد مطالعه قرار گرفته است. در این برش ها بر اساس نمودارهای ترسیمی چاه، داده-های چاه پیمایی و مطالعه میکروسکوپ نوری 430 مقطع نازک از نمونه های مغزه و خرده های حفاری و بررسی نمونه ها توسط میکروسکوپ الکترونی، پنج واحد سنگ آهک، سنگ آهک دولومیتی، دولومیت، شیل و انیدریت شناسایی شده است. رسوبات مورد مطالعه از 15 رخساره تشکیل شده اند که در پنج محیط ساحلی و پهنه جزرومدی، لاگون، سد، دریای باز و حوضه، در یک رمپ کربناته نهشته شده اند. فرایندهای دیاژنزی فشردگی، میکریتی شدن، نئومورفیسم، سیمانی شدن (به خصوص کلسیت و انیدریت)، انحلال، دولومیتی شدن و شکستگی در چهار محیط دیاژنزی متئوریک، دریایی، تدفینی و بالاآمدگی سازند آسماری را تحت تأثیر قرار داده اند. دولومیتی شدن در سازند آسماری به سمت بالای توالی افزایش یافته است. چهار نوع دولومیت شناسایی شده عبارتند از، دولومیت هم زمان با رسوب گذاری (ریز بلور)، دولومیت جانشینی (ریز تا درشت بلور)، دولومیت فراگیر (متوسط تا درشت بلور) و دولومیت پرکننده حفرات (درشت بلور). تلفیق داده های تحت الارضی و پتروگرافی نشان داده است که فرایند دولومیتی شدن و شکستگی از فرایندهای شاخص در ایجاد تخلخل ثانویه و افزایش کیفیت مخزن هستند. بر اساس تغییرات عمق حوضه و داده های چاه پیمایی سه سکانس رده سوم در دو چاه 116 و 137 و چهار سکانس رده سوم در دو چاه 122 و 141 شناسایی شده است.