خیارات ،یکی از اسباب فسخ در عقود لازم، می باشد و نتیجه اعمال خیار، فسخ معامله است . در خصوص خیار عیب اختیار دوگانه حق فسخ یاامضای معامله با گرفتن ارش این نهاد را از سایر خیارات متمایز می سازد ولی مبانی فقهی خیار عیب قاصر از اثبات حق فسخ و ارش در عرض یکدیگر می باشد. ارش یک نوع غرامت شرعیه است که برای جبران ضرر خریدار و ایجاد تعادل قراردادی تشریع شده است. مشهور فقها در تعریف عیب خروج از خلقت اصلی را بیان کرده اند؛ ولی قانون مدنی نظر عرف را معیار تشخیص قرارداده است. که در نظر عرف افزون بر خروج از حقیقت اصلی، باید آن عیب موجب نقص ارزش نیز بشود. استفاده از خیار عیب شروطی دارد از جمله اینکه عیب باید در زمان عقد موجود و مخفی باشد. خیار عیب از جمله حقوق مالی است که قابل اسقاط است نتیجه اینکه دارنده این حق می تواند سقوط آن را اختیار کند. از موارد دیگر سقوط حق فسخ و ارش، علم خریدار به عیب در زمان عقد و تبری بایع از عیوب است. در شرایط ویژه ای متضرر از عیب حق فسخ ندارد و تنها می تواند ارش بگیرد که شامل اسقاط قولی مثل تصریح به التزام عقد و اسقاط فعلی مثل تصرف،تلف، عیب حادث توسط مشتری در مبیع می شود. همچنین مواردی وجود دارد که خریدار صرفاً حق فسخ دارد و نمی تواند ارش بگیرد از جمله در جایی که خصوص حق ارش اسقاط شده باشد و یا در صورتی که عیب موجب نقصان قیمت مبیع نشود و نیز خرید و فروش اجناس ربوی از موارد سقوط حق ارش به حساب می آید. احکام یاد شده اموری اند که بر نفس مبیع یا ثمن شخصی معیب مترتب هستند.و خیار عیب مقتضی بیش از احکام یاد شده نمی باشد، البته می توان با شرط ضمن عقد تسلیم کالای جایگزین یا تعمیرات پس از فروش کالا را نیز شرط نمود. کلید واژه: خیار عیب،بایع،مشتری،مبیع،ارش،رد،سقوط،اسقاط

یونجه به عنوان یکی از محصولات زراعی، گونه ای از غلات بوده که تقریباً به شوری مقاوم می باشد و برای مصارف گوناگون کشت می شود. شوری یکی از بزرگترین تنش های محیطی بوده که باعث تنش اکسیداتیو نیز در گیاهان می شود. تنش شوری باعث ایجاد پاسخ گوناگون بیو شیمیایی و فیزیکی در گیاهان می گردد همچنین باعث اثر بر روی فرآیندهایی نظیر فتوسنتز و رشد و نمو می شود. ترکیبات تریازول دارای خصوصیات قارچ کشی و تنظیم کننده رشد گیاهی می باشند. همچنین باعث حفاظت گیاهان در برابر تنش های محیطی می شوند. اثر تریازول ها به خاطر مداخله در مسیر ایزوپرونوئید و تغییر در تعادل پویایی ترکیبات بیوشیمیایی گیاهان از جمله جیبرلیک اسید و ابسیزیک اسید و سیتوکینین می باشد. در این تحقیق استفاده از triadimefon برای بررسی کاهش تنش شوری بر روی دو رقم همدانی و یزدی یونجه مورد مطالعه قرار گرفت. گیاهان در غلظت های 0، 1، 2 و 4 میلی گرم در لیتر triadimefon و 0، 100، 140 میلی مولار نمک تیمار شدند. نتایج نشان داد که triadimefon سبب کاهش اثرات زیانبار شوری بر رشد گیاهان شد. تنش شوری باعث کاهش میزان رشد، رنگیزه های فتوسنتزی ، کربوهیدرات و پروتئین های محلول در هر دو رقم شد در صورتیکه باعث افزایش آنتوسیانین، سدیم ، پتاسیم، آنتی اکسیدان کل و میزان پرولین در هر دو رقم شد. تیمار شوری توام با triadimefon به طور معنی?داری از تجمع h2o2 و پراکسیداسیون لیپیدهای غشاء در مقایسه با تیمار مشابه بدون triadimefon پیشگیری نمود درحالیکه باعث افزایش معنی دار میزان پروتئین?های محلول در گیاهان تحت تنش شد. احتمالاً triadimefon میتواند موجب یکسری تغییرات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی در گیاه یونجه گردد که این تغییرات به علت فعال سازی مکانیسم های داخلی مرتبط با رشد و متابولیسم گیاه می باشد. نتایج الکتروفورز sds-page نشان داد که الگوی بیان پروتئین ها در تیمارهای مختلف تغییرکرد و بیان برخی از باند های پروتئینی افزایش و برخی کاهش یافت. افزایش میزان پروتئین های محلول وتغییر تراکم باندهای پروتئینی دو رقم نیز احتمالاً اثر مثبت triadimefon بر فرآیندی های نسخه برداری و ترجمه که منجر به افزایش پروتئین های سلولی می شود را منعکس می کنند. تنش شوری در هر دو رقم سبب تحریک آنزیم?های آنتی?اکسیدانت سوپر اکسید دسموتاز، آسکوربات پراکسیداز وگلوتاتیون ردوکتاز شد درحالیکه باعث کاهش فعالیت کاتالاز و پر اکسیداز شد. تیمار triadimefon در گیاهان تحت تنش شوری میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت کاتالاز، سوپر اکسید دسموتاز، آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز را افزایش داد و به این ترتیب حفاظت آنتی اکسیدانی گیاه یونجه را در برابر تنش شوری افزایش داد. تنش شوری باعث اثر بر روی ، آنزیم های در گیر در مسیر بیوسنتز پرولین نیز گردید به طوری که فعالیت آنزیم p5cs افزایش و فعالیت آنزیم pdh کاهش یافت. در تیمار شوری و triadimefon بیان ژن p5cs در رقم همدانی تغییر معنی داری را نشان نداد ولی در رقم یزدی ارتباط مثبتی را با میزان تجمع پرولین نشان داد. ژن pdh در تیمار triadimefon توام با شوری افزایش یافت و باعث کاهش میزان پرولین شد. در تنش شوری و تیمار triadimefon بیان ژن nhx تغییر معنی?داری نشان ندادند. ژن lea در تنش شوری در هر دو رقم افزایش یافت. ودر تیمار triadimefon تحت تنش شوری بیان این ژن کاهش یافت و نشان داده شد که این ژن به عنوان یکی از مکانیسم های مقاومتی در تنش شوری در گیاه یونجه دارای اهمیت می باشد. نتایج این تحقیق نشان داد که 2 میلی گرم بر لیتر triadimefon موثرترین غلظت جهت کاهش اثرات مضر تنش شوری در هر دو رقم همدانی و یزدی یونجه می باشد