در این تحقیق وجود اثر تمایلی در شرکتهای سرمایه گذاری بورس اوراق بهادار تهران و تاثیر آن بر عملکرد و جریانات نقدی این شرکتها مورد بررسی و آزمون قرار گرفته است. با توجه به جوان بودن و نامتشکل بودن بازار سرمایه ایران، شواهد اولیه حکایت از آن دارد که شرکتهای سرمایه گذاری در معاملات خود ،سهام سود ده (برنده) را سریع به فروش رسانده و سهام زیان ده (بازنده) را برای مدت طولانی حفظ می نمایند. بنابراین با استفاده از مدل ادین به بررسی این رفتار پرداختیم. یافته های تحقیق که با استفاده از آزمون آماری -t استیودنت انجام شده، حاکی از آن است که نسبت مهمی (18%)از تمامی شرکتهای سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار تهران اثر تمایلی را نشان می دهند. همچنین دیگر یافته های تحقیق که با روش حداقل مربعات معمولی( ols) ودر صورت وجود خودهمبستگی پسماندها و ناهمسانی واریانس، از روش حداقل مربعات تعمیم یافته ( gls) استفاده شده، نشان می دهد که اثر تمایلی شرکتهای سرمایه گذاری تاثیر منفی معنی داری بر عملکرد (بازدهی تعدیل شده پس از ریسک ) این شرکتها دارد. علاوه بر این نتایج تحقیق نشان می دهد که بین اثر تمایلی شرکتهای سرمایه گذاری و جریانات نقدی رابطه مسقیم و معناداری وجود دارد. با این حال نتایج تحقیق حاکی از آن است که، اثر تمایلی تاثیر منفی معناداری بر جریانات نقدی شرکتهای دارای عملکرد (بازده اولیه) بالا داشته و رابطه مستقیمی میان عملکرد پایین و جریان نقدی ضعیف ایجاد می نماید.ودر نهایت نتایج تحقیق مبین آن است که معیار بسط تمایلی تنها با عامل ارزش(ارزش دفتری به ارزش بازاری حقوق صاحبان سهام) در مدل سه عامله فاما وفرنچ رابطه مستقیم و معناداری دارد.

چکیده ندارد.