تاثیر کوتاه مدت دو نوشیدنی انرژی زا بر توان بی هوازی دانشجویان دختر ورزشکار هدف از این مطالعه تعیین آثارمصرف کوتاه مدت دو نوشیدنی انرژی زای شارک و جینس بر شاخص های توان بی هوازی (اوج، حداقل، میانگین و شاخص خستگی) بود. بدین منظور 12 دانشجوی دختر ورزشکار دانشگاه تهران با میانگین سنی 5/1±21 سال، میانگین وزن 97/5 ± 91/56 کیلوگرم، قد 59/4 ± 67/1 سانتی متر و شاخص توده بدنی 34/1 ± 28/20 کیلوگرم بر متر مربع به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. پژوهش از نوع دوسوکور بود و آزمودنی ها طی 4 جلسه پس از صرف صبحانه استاندارد و استفاده از نوشیدنی های شارک، جینس و دارونما به مقدار 6 میلی لیتر به ازای هر کیلو گرم از وزن بدنشان در آزمون ویژه سنجش توان بی هوازی ( آزمون رست) شرکت کردند. با توجه به تک گروهی و چهار مرحله ای بودن پژوهش حاضر از روش تحلیل واریانس یک طرفه با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. نتایج پژوهش هیچ تفاوت معنی داری بین شاخص های توان بی هوازی، توان اوج (577/. = p )، توان حداقل(132/. = p )، توان میانگین(853/. = p )، و شاخص خستگی(132/. = p ) در چهار مرحله آزمون ( پیش آزمون، مرحله دارونما، مرحله نوشیدنی شارک و مرحله نوشیدنی جینس) در دختران ورزشکار نشان نداد.(05/. > p) بنابراین، نتیجه گرفته می شود که هدف کوتاه مدت دو نوشیدنی انرژی زای شارک و جینس نمی تواند بر شاخص های توان بی هوازی و شاخص خستگی دانشجویان دختر ورزشکار تاثیر داشته باشد. واژه های کلیدی : نوشیدنی انرژی زا، شاخص های توان بی هوازی، دختران ورزشکار