ثابت پایداری کمپلکس های هیستیدین با فلزات آهن(iii)، کبالت(ii)، نیکل (ii)، روی(ii)، مس(ii) و سرب(ii) با روش پتانسیومتری در دماهای 25، 30، 37و 45 درجه ی سانتیگراد تعیین شد. محاسبات توسط نرم افزار grcbeta که بر اساس روش تغییر یافته ژروم طراحی شده، صورت گرفته است. تیتراسیون پتانسیومتری در حلال آب ومخلوط آب-دی اکسان (70-30)% و (50-50)% انجام شد و نتایج با هم مقایسه گردید. قدرت یونی محلول توسط سدیم نیتراتm 10/0 ثابت نگه داشته شد. با رسم منحنی ph در مقابل غلظت سدیم هیدروکسید اضافه شده به محلول مورد بررسی، ثابت پایداری مرحله اول و دوم کمپلکس بدست آمد. روند افزایشی ثابت تشکیل کمپلکس ها با فلزات مربوطه در حلال آب و مخلوط آب-دی اکسان در زیر خلاصه شده است: kf pb+2-his < kf co+2-his < kf zn +2-his < kf ni+2-his < kf cu+2-his < kf fe+3-his اثرات افزایش دما و درصد دی اکسان روی ثابت پایداری همه ی کمپلکس های هیستیدین بررسی شد. به طوریکه ثابت های تشکیل کمپلکس با ازدیاد درجه ی حرارت و درصد دی اکسان افزایش یافت. در ادامه پارامترهای ترمودینامیکی ?g?، ?h? و ?s?برای هر یک از کمپلکس ها محاسبه گردید و روند افزایش انرژی آزاد گیبس به اینصورت است: his- ?g? fe3+> his -?g? cu2+ > his -ni2+ ?g? > his -zn2+ ?g? > his -? co2+ ?g> his – ?g? pb2+ نتایج نشان می دهد که با افزایش درصد دی اکسان ?g? بیشتر می شود و واکنش خود به خودیتر می گردد. مقادیر ?h?برای بیشتر کمپلکس ها مثبت بوده و در نتیجه واکنش ها گرماگیر هستند و افزایش دما بر این واکنش ها موثر می باشد. در نهایت با کمک محاسبات مکانیک کوانتومی پایدارترین صورت بندی هیستیدین را تعیین نمودیم. پارامترهای ساختاری 18 صورت بندی پایدار هیستیدین در سطوح محاسباتی b3lyp و mp2با تابع پایه ی6-31g** محاسبه گردید. سرانجام اثرات حلال پوشی، روی پارامتر های ساختاری صورت بندی ها با تئوری scrf برسی شد.