نام پژوهشگر: امیر کارگرامجد
امیر کارگرامجد رحیم خوشبختی سرای
در طی دهه های اخیر، احتراق از نوع اشتعال تراکمی مخلوط همگن (hcci)، خود را به عنوان یک روش و تکنیک شناخته شده و کاربردی برای انواع مختلف موتورهای احتراق داخلی چه از نوع ساکن و چه از نوع متحرک نشان داده است. نتایج حاصل از این نوع احتراق در موتور نشان می دهند که آنها دارای پتانسیل بزرگی برای کاهش آلاینده ها و مصرف سوخت هستند، hcci به صورت فرآیندی تعریف می شود که در آن مخلوط همگن سوخت و هوا، رقیق شده با هوا و محصولات احتراق، تحت شرایط مذکور متراکم شده و خود اشتعالی در انتهای کورس تراکم صورت می گیرد و به دنبال آن فرآیند احتراق به وقوع می پیوندد که خیلی سریعتر از فرآیند احتراق موتورهای اتو و یا دیزلی مرسوم می باشد از طرف دیگر آنالیز اگزرژی بعنوان یک ابزار موثر در شناخت ناکارآمدیهای سیستم های تبدیل انرژی بکار گرفته می شود. از اینرو، هدف اصلی از انجام این تحقیق، بررسی احتراق hcci در موتور های گازسوز با استفاده از آنالیز اگزرژی می باشد. در این کار برای مدلسازی احتراق hcci از مدلهای ترمودینامیکی استفاده شده و بسته به سوخت مورد بررسی، مکانیزم سینتیک شیمیایی مفصل مرتبط، به مدل اعمال می شود. در ادامه، معادلات حاکم بر آنالیز قانون دوم ترمودینامیک به مدل اضافه شده و این آنالیز بر روی احتراق سوختهایی نظیر گاز طبیعی و گاز طبیعی در حضور هپتان نرمال مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین تاثیر egr (عامل موثر در کنترل احتراق hcci) مورد بررسی قرار گرفته است. از نتایج مشاهده می شود که با افزایش درصد جرمی گاز طبیعی تلفات اگزرژی افزایش، نابودی اگزرژی کاهش و بازده قانون دوم افزایش می یابد. همچنین با اعمال درصدهای مختلف egr به همه شرایط عملکردی مشاهده می شود که با افزایش درصد egr بازده قانون دوم ترمودینامیک افزایش می یابد.