این تحقیق، در جستجوی مدل ارزشگذاری می باشد که ارزش های حاصل از آن بیشترین تشابه را باارزش های بازاری شرکت های پذیرفته شده در صنعت پتروشیمی بورس اوراق بهادار تهران داشته باشد. به بیان دیگر این تحقیق در جستجوی مدلی است که شکل گیری قیمت سهام صنعت پتروشیمی در بورس اوراق بهادار تهران از آن تبعیت می کند. در این راستا دو مدل ارزشگذاری؛ گوردن و اولسون موردمقایسه قرار گرفته اند. با توجه به اینکه ارزش بازار یک شرکت در طی سال ثابت نمی باشد، در این پروژه با سه نگاه کوتاه مدت (دوماه بعد از تحقیق) ، میان مدت ( پنج ماه بعد از تحقیق) و بلند مدت(نه ماه بعد از تحقیق)قیمت های بازاررا محاسبه و سپس با قیمت تخمین زده شده (ارزش ذاتی بدست آمده از دو روش اولسون و گوردن) مقایسه می شود تا شاید بتوان روشی دقیق تر، در سه افق برای این صنعت بدست آورد. معیار مقایسه مدل ها در این تحقیق میانه قدرمطلق درصد خطا و معیار اصلی مقایسه، تعداد نقاط تخمینی نزدیک تر به قیمت بازار می باشند. روش تحقیق به این صورت است که ابتدا ارزش هر یک از شرکت های عضو نمونه با استفاده از مدل های ارزشگذاری ذکر شده، برای هریک از سال های 1380 تا 1388به صورت دو بار در سال محاسبه شده (ماه ششم و ماه دوازدهم ) و سپس باقیمت بازاری هر سهم مورد مقایسه قرار می گیرد.در مجموع با مقایسه ارزش ذاتی شرکتهای نمونه گرفته شده با قیمت بازاری آن ها در سه افق مختلف سرمایه گذاری، به انتخاب روش مناسب در هر افق پرداخته ایم. نتیجه تحقیق به عمل آمده نشانگر آن است که روش اولسون با توجه به در نظر گرفتن پارامترهای متنوع برای تخمین زدن، به مرور زمان در سال های اخیردارای دقت بالاتری است به طوری که می توان به عنوان روشی تعیین کننده در تعیین قیمت خرید سهام به سهامداران خرد و نهادی پیشنهاد نمود.