بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی یکی از مجموعه بناهای آرامگاهی است که جهت تکریم و بزرگداشت شیخ صفی الدین و خاندان وی بوجود آمده، و جنبه های گوناگون هنری را در برگرفته است. صندوق های مزار به عنوان یکی از علائم تزیینی این بقعه دارای ارزش فرهنگی و هنری بسیار بالایی می باشند که با تلفیقی از انواع نقوش هندسی، اسلیمی، ختایی و تکنیک های مختلف هنری از قبیل گره چینی، معرق، منبت و خاتم شکل گرفته اند. نکاتی که در این پژوهش مورد بررسی بوده است، عبارت از بررسی مجموعه بنای آرامگاهی شیخ صفی الدین از نظر معماری و تزیینات می باشد که به طور اخص، معرفی صندوق های مزار این بقعه را در بر می گیرد. در بررسی این صندوق های مزار جهت رسیدن به یک نتیجه ی کلی از نظر فرم و شکل، تمامی صندوق های قابل دسترس مورد مطالعه قرار گرفته و سپس نتایج بدست آمده طبقه-بندی شده اند. که برای دسترسی به اطلاعات مربوطه از روش اسنادی، کتابخانه ای و میدانی به گردآوری مطالب پرداخته می شود. جهت مطالعه صندوق های مزار از یک سو ارتباط نمادین نقوش موجود بر روی این صندوق ها با اعتقادات مذهبی رایج مردمان آن عصر مورد توجه قرار داشته و از سوی دیگر ویژگی های فنی و هنری تزیینات موجود بر روی آنها با تزیینات الحاقی و مفاهیم کتیبه ها مورد بررسی قرار گرفته است. هم چنین عناصر تزیینی متنوع موجود بر روی صندوق های مزار نیز منبع موثقی جهت شناخت هنر صفوی می باشد که اطلاعات کلی در مورد ویژگی های هنر آن دوره و زیباشناسی بصری را در اختیار بیننده قرار می دهد. در پایان نگارنده با مطالعه نقوش و کتیبه های به کار رفته بر روی صندوق های مزار به این نتیجه می رسد که این نقوش با نظم و تعادلی یکسان به عنوان نمادی از عدل ظاهرشده و مرتبه ای از وحدت، عدالت و تعادل را به تصویر می کشند.