نام پژوهشگر: مهشید رفیعی راد
مهشید رفیعی راد ناصر رشیدی
چکیده ندارد.
مهشید رفیعی راد سپیده علوی شوشتری
با به کار گیری روش گفتما ن شنا سی در تحقیق حا ضر گفتا ر میا ن آموزگا را ن و زبا ن آموزا ن در کلا سهای زبا ن انگلیسی در ایرا ن مورد بررسی قرار گرفت. ا هداف تحقیق عبا رت بودند از: الف) شنا سا ئی سا ختارهای ارتبا ط گفتا ری میا ن معلمین و زبا ن آموزا ن ب) بررسی تا ثیر نقش جنسیت دبیرا ن و زبا ن آموزان بر سا ختا رهای ارتبا ط گفتا ری میا ن آنها پ) مشخص کردن اینکه آ یا آموزگاران غا لب بر این ارتبا ط گفتاری میباشند و یا زبا ن آموزا ن. به منظور جمع آوری داده کلا سهای تدریس شا نزده د بیر( ?دبیر مرد و ? دبیر زن)- مشغول به تدریس در سطوح متوسط- به همراه زبان آموزا ن حا ضر در کلا سهای مذ کور مورد مشا هده قرار گرفتند. داده های تحقیق(ارتبا ط گفتا ری میان معلمین و شا گردا ن) از طریق ضبط صوتی جمع آ وری شد.محقق در طول جمع آ وری داده ها در کلاسها بدون هیچ د خا لتی در ار تبا ط حضور داشت. زبا ن آموزا ن شا مل د ختر و پسر بودند. زبا ن آموزان پسر بوسیله دبیرا ن مرد و زبا ن آموزان د ختر بوسیله دبیرا ن زن تدریس می شدند. در مرحله بعدی ارتبا ط گفتاری بین معلمین و زبا ن آموزان نسخه برداری شد و سپس داده های جمع آ وری شده بر طبق مدل ارائه شده توسط تسوئی(1994) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد که در ساختارهای ارتباطی بین دبیران و زبان آموزان تنوع وجود داشت. بدین معنا که دبیران و زبان آموزان در گفتار خود ازکنشهای گفتاری گوناگونی (متنوعی) استفاده می کردند. در رابطه با تا ثیر جنسیت بر ساختارهای ارتباطی میان معلمین و شا گردان، یافته ها نشان داد که در اغلب موارد میان معلمین مرد و زن در ساختارهای ارتباطی ایشان با شاگردان تشابهات زیادی وجود داشت. با این وجود، مشخص شد که معلمین زن بیشتر از معلمین مرد شاگردان خود را (با ارائه بازخورد مثبت به آنها) تشویق می کردند. علاوه بر این، شاگردان پسر نسبت به شاگردان دختر تمایل بیشتری به ارتباط گفتاری با معلمین خود نشان می دادند. با این وجود، شاگردان دختر نسبت به شاگردان پسر تمایل بیشتری به ارتباط گفتاری با همکلا سیهای خود نشان می داد ند. در پایان یافته ها نشان داد که اگر چه گفتمان در کلاس درس از ساختار شروع- پاسخ- بازخورد - که در آن اغلب معلم( به عنوان مثال با پرسیدن یک سئوال) ارتباط را آغاز میکند، زبان آموز به آن پاسخ میدهد، و در نهایت معلم بازخورد ارائه میدهد- پیروی میکرد، اما شاگردان نیز در پاره ای از موارد آغاز کننده این ارتباط بودند و حتی در برخی موارد، به دنبال ارائه پاسخ توسط دبیران به سئو الات خود بازخورد ارائه میکردند( به عنوان مثال با تشکر کردن از پاسخ معلم به سئوال مورد نظر). این موضوع، موجب شکل گیری ساختار شروع- پاسخ- بازخورد حتی درگفتار شاگردان شد.