آبشکن های رودخانه ای, از سازه های مهم ساماندهی رودخانه به شمار می آیند. آبشکن ها سازه های متقاطع یا عرضی هستند که از دیواره رودخانه به سمت محور جریان توسعه یافته و کارایی اصلی آنها, انحراف جریان از کناره رودخانه و هدایت آن به سمت مجرای اصلی است. علیرغم کاربرد گسترده آبشکن ها, هنوز ضوابط عمومی برای طراحی مطمئن آبشکن ها ارائه نشده و کاربرد نتایج تجربی و نیمه تجربی موجود برای شرایط محدودی توصیه شده است. از آنجا که این دستورالعمل ها, بیشتر تابع سلیقه و تجربه مهندس طراح هستند؛ ممکن است که نتایج بسیار متفاوتی از آنها حاصل گردد. در این مطالعه سعی شده است با توجه به هر یک از اهداف اصلی ساخت آبشکن ها و تاثیرات عوامل مهم در جانمایی و طراحی آنها, روشی دقیق و نظام مند, متکی بر روش های ریاضی برای طراحی اینگونه سازه ها ارائه گردد. بدین منظور ابتدا با شبیه سازی جریان پیرامون آبشکن برای هندسه های مختلف و مقایسه نتایج آنها با نتایج مدل های دیگر و نتایج آزمایشگاهی, صحت و دقت مدل ریاضی تحلیل گر fast-2d مورد بررسی قرار گرفت. پس از آن با اتصال مدل تحلیل گر جریان و مدل بهینه ساز, مدلی جهت انجام پروسه ی بهینه سازی آرایش آبشکن ها تهیه گردید. در ادامه با تاکید بر روی برخی از اهداف ساخت آبشکن ها, آرایش بهینه ی هر یک از موارد با تعریف هندسه, شرایط هیدرولیکی و تابع هدف به مدل تهیه شده, محاسبه شد.