در این تحقیق خواص فیزیکی، مکانیکی و آیرودینامیکی موثر در فرآوری دانه و مغز آفتابگردان به عنوان تابعی از واریته (سه رقم به نامهای آذر گل، شاهرودی و فندقی)، رطوبت (محتوای رطوبتی 3-14%) و اندازه (در سه سطح بزرگ، متوسط و کوچک) اندازه گیری و تعیین شد. در بخش اول این تحقیق، خواص فیزیکی دانه و مغز آفتابگردان در سه مقوله خواص هندسی، ثقلی و اصطکاکی مطالعه شد. نتایج نشان دادند که تمامی پارامترهای هندسی مورد مطالعه برای هر سه واریته دانه و مغز مورد مطالعه با افزایش رطوبت و اندازه افزایش یافتند. نتایج حاصله از تغییرات مقادیر میانگین خواص ثقلی با رطوبت، افزایش خطی وزن هزار دانه، حجم حقیقی، چگالی حقیقی و تخلخل و کاهش خطی چگالی توده را با افزایش رطوبت نشان دادند. افزایش رطوبت از 3%تا 14%، یک اثر افزایشی روی ضریب اصطکاک استاتیکی، زاویه استقرار استاتیکی و زاویه استقرار دینامیکی دانه و مغز داشت. در بررسی تأثیر اندازه بر زاویه استقرار استاتیکی و زاویه استقرار دینامیکی مشاهده شد که اثر اندازه مغز و دانه بر روی این پارامتر ها بطور معنی داری کاهنده بود. در قسمت دوم این تحقیق، نیرو، تغییر شکل و انرژی لازم برای شکست دانه و مغز آفتابگردان با انجام آزمون آماری فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در بارگذاری شبه استاتیک مطالعه گردید. نتایج نشان دادند که رطوبت، اندازه و جهت بارگذاری دانه اثر معنی داری در سطح 1% بر نیرو و انرژی شکست دانه داشتند. با افزایش رطوبت از 3% تا 14%، نیروی شکست دانه و مغز در هر دو جهت بار گذاری افقی و عمودی کاهش یافت درحالیکه تغییر شکل و انرژی لازم برای شکست دانه و مغز افزایش یافت. نیرو و انرژی شکست دانه در بارگذاری در جهت عمودی بیشتر از آن در بارگذاری از روبرو بود. ولی در بررسی نیروی شکست مغز آفتابگردان این روند برعکس بود. تأثیر اندازه دانه و مغز بر هر دو صفت نیرو و انرژی شکست افزاینده بود. در قسمت سوم این تحقیق، خواص آیرودینامیکی دانه و مغز تحت تأثیر رطوبت، اندازه و واریته با انجام آزمون آماری فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی تعیین شدند. سرعت حد دانه و مغز هر سه واریته مورد مطالعه با افزایش رطوبت در هر سه دسته اندازه افزایش یافتند. در حالیکه ضریب کشش دانه و مغز واریته های مورد بررسی با افزایش رطوبت روند کاهشی داشتند.