چکیده ندارد.

پ‍ژوهش حاضر با عنوان " بررسی رابطه نگرش نسبت به سیاستگذاری های فرهنگی و گرایش به خشونت در فوتبال" در صدد است تا به بررسی رابطه سیاستگذار ی های فرهنگی بر خشونت در فوتبال بپردازد. شاخص های سیاستگذاری در این پژوهش خصوصی-گرایی، ایدئولوژیزه کردن ورزش، افزایش اختیارات دولت: ا- سلطه مالی و 2- نظارت و کنترل بر انتخابات روسای ورزش در نظر گرفته شده است. گرایش به خشونت در دو بعد ابزاری و بازتابی در نظر گرفته شده است. روش تحقیق در این پژوهش پیمایش و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه می باشد. حجم نمونه 395 نفراز تماشاچیان بازی تیم ملی ایران و سنگاپور که به شیوه ی تصادفی انتخاب شده اند. در این پژوهش، یک فرضیه اصلی و چند فرضیه فرعی مطرح شده است. فرضیه کلی بین نگرش نسبت به سیاستگذاریهای فرهنگی و گرایش به خشونت در فوتبال رابطه معناداری وجود دارد. جهت تبیین و آزمون این فرضیه، هشت فرضیه فرعی مورد آزمون قرار گرفته اند. یافته های پژوهش بر حسب محاسبه ضریب همبستگی پیرسون مبین وجود رابطه معنادار سیاستگذاری فرهنگی بر گرایش به خشونت در فوتبال است. متغیرهای ایدئولوژیزه کردن ورزش، افزایش اختیارات دولت نظارت، کنترل بر انتخابات روسای ورزش، سن فرد، وضعیت تاهل و پایگاه اقتصادی و اجتماعی بر گرایش به خشونت رابطه معناداری داشتند. کلید واژه : سیاستگذاری فرهنگی، خشونت، طرفداران فوتبال