هدف این تحقیق بررسی این نکته می باشد که آیا وضعیت فقر از نقطه نظر شاخص های مختلف، در دوران جنگ و در برنامه های توسعه برای مناطق شهری و روستایی از یک روند تبعیت می کنند یا خیر؟ به این منظور روند تغییرات فقر در جوامع شهری و روستایی در برنامه های مختلف توسعه با استفاده از برآورد خط فقر از سیستم مخارج خطی از طریق روش رگرسیون های به ظاهر نامرتبط و با استفاده از آمار هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی در دوره ی 1386-1361 و در نهایت برآورد شاخص های فقر صورت میگیرد. نتایج نشان می دهد که خط فقر ماهیانه در مناطق شهری از 5300 تومان در سال 1361 به 425 هزار تومان در سال 1386 رسیده است. خط فقر ماهیانه در مناطق روستایی از 3200 تومان در سال 1361 به 249 هزار تومان در سال 1386 رسیده است که علت اصلی آن، افزایش تورم می باشد. خط فقر غذایی نیز نشان می دهد که فرد برای زنده ماندن حداقل می بابست درآمد وی از 1600 تومان در سال 1361 به 117 هزار تومان در سال 1386 برای مناطق شهری و از 1600 تومان در سال 1361 به 114 هزار تومان در سال 1386 برای مناطق روستایی رسیده باشد. در نهایت بررسی شاخص های فقر بصورت کلی نشان دهنده ی این است که اجرای برنامه دوم و سوم توسعه از نظر کاهش فقر نسبت به برنامه اول و چهارم بهتر بوده است.