زبان سغدی از شاخ? زبانهای ایرانی میان? شرقی و، از نظر تنوّع و حجم ادبیات، مهمترین آنها است و از قرن اول تا سیزدهم میلادی در گستر? جغرافیایی عظیمی، از دریای سیاه تا چین، مردمانی ایرانی تبار بدان تکلّم میکردند. آثار دینی سغدی مسیحی از کتابخان? یک صومع? ویران مسیحی نستوری، در بولایق، شمال تورفان، به دست آمده اند. بیشتر این آثار را مبلّغان مسیحی نستوری از زبان سریانی به زبان سغدی ترجمه کردند. اغلب این آثار ترجمههایی از بخشهای کتاب مقدس میباشند. پایاننام? حاضر تحت عنوان « بررسی دو متن سغدی مسیحی » میباشد. دو متن سغدی مسیحی 12 و 13 از مجموعه دستنویسهای سغدی c2 ویراست? سیمز ویلیامز انتخاب شدهاند. متن 12 در مورد فروتنی و متن 13 در مورد افکار پلید و شیطانی است. این پژوهش شامل مقدمه، حرف نویسی متن سغدی، آوانویسی متن سغدی، برگردان فارسی، پینوشتها(شامل تبیین واژهها و عبارات مبهم و اسامی خاص)، برگردان متن سریانی از انگلیسی به فارسی و واژهنام? سغدی ـ فارسی است. از آنجا که این متون تاکنون آوانویسی و به فارسی ترجمه نشده اند، در این پژوهش سعی بر آن بودهاست که این دو متن آوانویسی شوند و ترجمهای روان و گویا ، و در عین حال هماهنگ و مطابق با حالتهای دستوری یک زبان کهن، به زبان فارسی ارائه شود.