صنایع روستایی به صورت شهرک ها و نواحی صنعتی به عنوان دو شکل از استقرار واحدهای صنعتی و به صورت دو سیستم با کارکرد و ویژگی های خاص خود دارای آثار مثبت توسعه اقتصادی و توسعه اجتماعی می باشند و بدون تردید ارزیابی کمیت و کیفیت و شدت تأثیرگذاری آنها بستگی به مقیاس فعالیت، سطح تکنولوژی، دسترسی به زیرساختها و امکانات زیربنایی برای توسعه روستایی دارد. با توجه به اینکه صنعتی شدن روستا به عنوان عاملی که اثرات آن در همه بخش ها بویژه بخش اقتصاد روستا احساس شده و باعث تحرک قسمت زیادی از منابع مالی در جهت توسعه روستایی می شود، در دو دهه اخیر استقرار صنایع روستایی در قالب شهرک ها و نواحی صنعتی با هدف دستیابی به توسعه روستایی در دستور کار قرار گرفته است که موضوع تحقیق مذکور بیشتر بحث نواحی صنعتی روستایی می باشد. در این تحقیق علاوه بر بررسی وضعیت صنایع روستایی شهرستان مهاباد سعی می شود پیامدهای اقتصادی، اجتماعی وجود صنایع در مناطق روستایی این شهرستان نیز ارزیابی شده و اثر صنایع در توسعه مناطق روستایی بررسی می شود. بدین منظور شاخص هایی در زمینه توسعه اقتصادی و اجتماعی نظیر درآمد، هزینه خانوار، الگوی مصرف، وضعیت مسکن، بیمه، رضایت و رضایت شغلی، وضعیت آموزشی و میانگین سنی، مشارکت، انگیزه ماندگاری در روستا و ... در نظر گرفته می شود و وضعیت آنها در روستاهای دارا و فاقد صنایع بررسی خواهد شد. تحقیق در دست تهیه از نوع کاربردی با رویکرد پیمایشی بوده و علاوه بر آن از روش اسنادی و میدانی نیز استفاده می نماید و در نهایت با تحلیل همبستگی متغیرها در مقیاس مختلف سنجش آماری را به انجام می رساند. لازم به ذکر است داده های مورد نیاز عمدتاً از طریق تکمیل پرسشنامه از تعداد مناسبی از روستاهای منطقه که به روش نمونه گیری طبقه چندمرحله ای خوشه ای انتخاب خواهد شد، فراهم می شود. در نهایت با استفاده از نتایج مطالعه، راهکارهای مدیریتی مناسب به منظور توسعه مناسب صنایع و تأثیر آن در استقرار پیامدهای توسعه روستایی از لحاظ اجتماعی و اقتصادی در ناحیه مورد مطالعه ارائه خواهد شد. نکته قابل توجه اینکه صنعت سنتی روستایی جزو تحقیق مذکور تلقی نمی گردد.