بیماری کرونر قلب بیماری مزمنی است که در آن سرخرگهای کرونر قلب که مسوول انتقال خون اکسیژن دار به قلب هستند، تنگ می شوند و قادر نیستند به اندازه طبیعی، خون قلب را تغذیه کنند. یکی از بهترین راههای مواجه با این بیماری، پیشگیری از رخداد آن است که بدین منظور می توان از ارزیابی مخاطره این بیماری به وسیله عوامل و نشانگرهای پزشکی آن بهره جست. نکته شایان توجّه اینکه علاوه بر ابهام در هریک از نشانگرهای پزشکی این بیماری، آنها با قطعیّت بر مخاطره این بیماری دلالت نمی کنند. هدف از این پایان نامه، ارائه روشهای جدید برای ارزیابی مخاطره بیماری کرونر قلب با بهره گیری از توانمندیهای دو نظریه گواه دمپستر-شیفر و مجموعه های فازی برای رویارویی با ابهام و عدم قطعیّت در تشخیص این بیماری است. همچنین در این پژوهش با همجوشی اطلاعات نشانگرهای پزشکی مخاطره این بیماری از مطالعه های قلب مختلف، روش جدید دیگری برای ارزیابی مخاطره بیماری کرونر قلب ارائه شده است که شیوه نوینی در تحلیل اطلاعات بیماری کرونر قلب محسوب می شود. بدین منظور ابتدا به بررسی نشانگرهای پزشکی موثر در مخاطره این بیماری و تعیین نشانگرهای اصلی آن می پردازیم. سپس به دلیل وجود ابهام در نشانگرهای این بیماری، از مجموعه های فازی برای ابهام زدایی و ارایه تعریفی دقیق از آنها بهره می بریم. آنگاه با استفاده از مطالعه قلب فرامینگ هام، مجموعه قواعد فازی برای تعیین میزان مخاطره بیماری کرونر قلب بنا به نشانگرهای آن تعیین می گردد. در مرحله بعد با طراحی موتور استنتاج هایبرید مبتنی بر گواه و بهره برداری از مجموعه قواعد استخراج شده، گواه های به دست آمده با یکدیگر ترکیب می شوند و میزان ارزیابی مخاطره بیماری کرونر قلب نتیجه می شود. همچنین با بهره برداری از مطالعه قلب دیگری به نام procam و استخراج مجموعه قواعد فازی جدیدی برای میزان مخاطره این بیماری، نتایج به دست آمده از مجموعه های قواعد فرامینگ هام و procam با استفاده از قواعد ترکیب گواه همجوشی شده اند. در نهایت روشهای پیشنهادی بر اطلاعات بیماران قلبی دو مرکز قلب از کشورهای مجارستان و ایالات متحده مورد آزمون، نتایج به دست آمده از آنها با تشخیص پزشکی متخصصان قلب مقایسه و میزان شناسایی درست مخاطره بیماری کرونر قلب آنها گزارش خواهد شد.