با بهره گیری از علم آمایش سرزمین می توان از پهنه های طبیعی استفاده بهینه و درخور نموده و برای مدت طولانی تری امیدوار به زندگی بر روی کره زمین بود. آمایش سرزمین مجموعه ای از دانش های گوناگون است که همه در یک راستا عمل می کنند تا درپایان با ارائه برنامه ای هماهنگ، بهترین و پایدارترین کاربری ها را برای سرزمین مشخص کنند. منطقه 1703 هکتاری شینه در شهرستان دلفان و استان لرستان، دارای ویژگی های خاص از جمله کوه های زیبا، جنگل ، آبشار و روستا هایی با بافت سنتی و عشایری است و به علت استفاده های نابجا و غیر اصولی از جنگل و مراتع در سال های اخیر با سرعت چشم گیری به سوی نابودی اراضی پیش می رود و نیاز به یک طرح آمایشی اصولی دارد. در این راستا ابتدا منابع اکولوژیکی و اقتصادی- اجتماعی منطقه شناسایی گردید، سپس با استفاده از نرم افزار arcgis9.3 و بر اساس رهیافت سیستمی و با تلفیق و ترکیب لایه های اطلاعاتی موجود، واحدهای همگن زیست محیطی تعیین و شناسایی شدند. در ادامه با استخراج 119 واحد زیست محیطی و مقایسه خصوصیات آنها با مدل های ویژه اکولوژیکی و اقتصادی- اجتماعی ارائه شده در پژوهش، توان و تنگناهای بالقوه منطقه برآورد شد و نسبت به اولویت بندی کاربری های مجاز برآوردی و ارائه کاربری های بهینه پیشنهادی در سطح منطقه اقدام گردید.

با در نظر گرفتن فرضیه های مختلف وزن دهی و براساس مبدا های متفاوت پنج گزینه مسیر طراحی گردید . به منظور مقایسه گزینه های مسیر طراحی شده با یکدیگر و با جاده پارچین و انتخاب گزینه مسیر بهینه از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد . همچنین ارائه گزینه مسیر در دو نرم افزار ‏‎idrisi‎‏ و ‏‎ilwis‎‏ صورت گرفت و نتایج با یکدیگر مقایسه شدند . نتایج به دست آمده قابلیت استفاده از سامانه های اطلاعات جغرافیایی در مسیر یابی را با در نظر گرفتن مسائل زیست محیطی نشان می دهد .

شناسایی تیپ های مختلف راش و آگاهی از موقعیت و وضعیت پراکنش آنها لازمه برنامه ریزی و مدیریت جنگل می باشد. تحول و تکامل سنجنده های چندطیفی و قابلیت آنها در بررسی و شناسایی پوشش های گیاهی از یک سو و اهمیت و جایگاه تیپ راش به عنوان یکی از ارزشمندترین تیپ های جنگلهای شمال ، از سوی دیگر ، زمینه بررسی امکان تهیه نقشه تیپ راش به کمک داده های ماهواره سنجنده ‏‎etm+‎‏ را دراین تحقیق فراهم ساخته است.لذا داده های رقومی این سنجنده مربوط به تیرماه 1379 از نیمه شمالی سری چلیر واقع در جنگل خیرود کنار نوشهر به مساحت 5/794 هکتار، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.