شرایط جوی نامساعد اثر قابل ملاحظه ای بر روی عملیاتهای ترافیکی دارد و مشکلات زیادی در کنترل ترافیک به وجود می آورد. علیرغم اینکه برخی مطالعات نسبت به اثرات آب و هوا بر ترافیک در دنیا صورت گرفته اما تحقیق جامعی نسبت به تاثیر شرایط جوی در بهینه سازی چراغ های راهنمایی در تقاطعات صورت نپذیرفته است. این تحقیق زمان بندی چراغ را در شرایط جوی نامساعد مورد آزمایش قرار داده و نشان می دهد که به علت تغییرات مختلفی که در رفتار رانندگان و وسایل نقلیه به وجود می آید، زمان بندی های موجود که مخصوص آب و هوای معمولی هستند، در شرایط نامناسب جوی بهینه نبوده و باید مختص همان شرایط، زمان بندی های جدیدی طراحی شوند. زمان بندی بهینه چراغ ها با استفاده از نرم افزار (synchro 4) و شبکه تحقیق با استفاده از نرم افزار (aimsun 6.1) شبیه سازی شده اند. دراین تحقیق چهار سناریوی آزمایشی از قبیل: سناریوی اول (شرایط آب وهوای مناسب جوی با زمان بندی وضع موجود)، سناریوی دوم (شرایط آب وهوای مناسب جوی با زمان بندی بهینه)، سناریوی سوم (شرایط آب وهوای نامناسب جوی با همان زمان بندی بهینه سناریوی دوم)، سناریوی چهارم (شرایط آب وهوای نامناسب جوی با زمان بندی بهینه مخصوص شرایط نامساعد جوی) در سطوح مختلف تقاضاهای ترافیکی ایجاد شدند. شبکه شهری بخشی از منطقه 3 تهران، دارای مساحت 2/5 کیلومتر مربع که دارای چهار تقاطع هوشمند می باشد به عنوان مطالعه میدانی انتخاب گردید. شرایط نامناسب جوی معادل با دسته بندی شدت 4 (مرطوب و یخی)، fhwa می باشد. در این تحقیق نشان داده می شود که زمان بندی چراغ هماهنگ با شرایط جوی می تواند قابلیت حرکت در شریانها را با افزایش سرعت متوسط، کاهش تأخیر، کاهش زمان سفر، کاهش زمان کل سفر، کاهش تعداد توقف ها، کاهش زمان توقف، کاهش مصرف سوخت و کاهش آلایندگی هایی از قبیل دی اکسید کربن، اکسید نیتروژن، ذرات معلق و ترکیبات آلی فرار بهبود بخشد. در حقیقت با اصلاح طرح زمان بندی چراغ زمان تاخیر 15% کاهش می یابد.