پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین اعتیاد به کار و کیفیت زندگی کاری اساتید تربیت بدنی دانشگاه های سراسر کشور به انجام رسیده است. از میان 264 نفر اساتید تربیت بدنی دانشگاه های تحت نظارت علوم و تحقیقات، 163 نفر از آنان به شیوه نمونه گیری تصادفی منظم بر اساس جدول کرجسی و مورگان (1970) انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های اعتیاد به کار (اسپنس و رابینز) و کیفیت زندگی کاری (والتون) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر شاخص های آمار توصیفی از ضریب همبستگی پیرسون نیز استفاده گردید و تجزیه و تحلیل داده ها با برنامه spss16انجام گرفت. نتایج بیانگر آن است که بین اعتیاد به کار و کیفیت زندگی کاری، همبستگی مستقیم معنی داری وجود دارد، همچنین بین اعتیاد به کار و ابعاد کیفیت زندگی کاری (پرداخت منصفانه و کافی، محیط کار ایمن و بهداشتی، تأمین فرصت رشد و امنیت مداوم، قانون گرایی در سازمان کار، یکپارچگی و انسجام اجتماعی، توسعه قابلیت های انسانی) رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. ولی بین اعتیاد به کار و (وابستگی اجتماعی زندگی کاری، فضای کلی زندگی) از کیفیت زندگی کاری رابطه مثبت و معنی دار وجود ندارد.