در پی رخداد زلزله سال 1994 نورتریج، تعداد زیادی از اتصالات سازه‏های فولادی خمشی به علت عدم رفتار شکل پذیر دچار آسیب های گسترده شدند. با این که در اتصالات خمشی فولادی که امروزه به کار می رود این نقایص برطرف شده است، هنوز بسیاری از ساختمانهای موجود قدیمی دارای اتصالات آسیب پذیر در هنگام زلزله می باشند. لذا جهت اهداف بهسازی، شناخت انواع رفتارهای کاهنده اتصالات آنها حائز اهمیت است. جهت ارزیابی لرزه ای سازه ها، اخیرا روشی به نام روش دینامیکی غیر خطی مقیاس شده (scaled ndp) ارائه شده است. طبق این روش پراکندگی بین نتایج حاصل از آنالیز دینامیکی غیر خطی را می توان با مقیاس سازی تعداد کمی رکورد زلزله، به گونه ای که تغییر مکان حداکثر مرکز جرم بام در آنالیز دینامیکی غیر خطی برابر تغییر مکان هدف تعیین شده از آنالیز پوش آور شود، کاهش داد. در این پایان نامه عملکرد اتصالات قبل نورتریج و بعد نورتریج در قابهای خمشی فولادی با روشهای آنالیز استاتیکی و دینامیکی غیر خطی موجود و همین طور روش دینامیکی غیرخطی مقیاس شده مورد بررسی قرار گرفته است تا شناخت هر چه بیشتر از رفتار لرزه ای این نوع اتصالات حاصل شود. برای این کار تعداد 3 قاب خمشی فولادی ویژه مورد بررسی قرار گرفته اند که هر یک دارای سه نوع اتصال pre-northridge ، rbs و wuf هستند. جهت انجام تحلیل ها رفتار غیرخطی اتصالات با درنظر گرفتن اثرات کاهش درون چرخه ای در نرم افزار opensees مدل شده است. نتایج تحلیل ها بیانگر آن است که استفاده از روش دینامیکی غیرخطی مقیاس شده پراکندگی نتایج پاسخ جابجایی ساختمان رانسبت به روش دینامیکی غیرخطی در ساختمان 3 طبقه تا 60 درصد و در ساختمانهای 5و7 طبقه تا 90 درصد کاهش می دهد.