با رسمی شدن مذهب تشیع دوازده امامی توسط صفویان می بایستی این مذهب در سراسر قلمرو پهناور دولت صفوی گسترش یافته و اصول عقاید و آموزه های این آیین نیز در میان مردمان این سامان نشر و توسعه یابد. فرمانروایان صفوی ابتدا برای نیل به این هدف وسیله زور و استفاده از قدرت نظامی را بکار گرفتند، که اگرچه در تغییر آیین مردم تأثیر گذار بود اما این اهرم نمی توانست به صورت پایدار اعتقادات مردم را تحت کنترل بگیرد، از اینروی فرمانروایان صفوی برای رفع این مشکل با توجه به مقتضیات تاریخی و سیاسی آن روزگار و با بینش خاص سیاسی خود، علمایی را از ناحیه جبل عامل واقع در جنوب لبنان، به ایران فراخواندند. این علما با ورود به ایران توانستند با تلاش و کوششهای خود بصورت فعالیتهای علمی و آموزشی، بسیاری از اصول مدون و فقاهتی تشیع دوازده امامی را برای مردم تشریح و باعث رواج فرهنگ شیعی در جامعه ایران روزگار صفوی گردند.هم چنین علمای جبل عاملی با بدست آوردن پستهای مهم دینی و سیاسی هم به نفوذ بالایی در جامعه دست پیدا کردند و هم اینکه مشروعیت و مقبولیت صفویان را که خواست سیاسی فرمانروایان این سلسله بود را برای آنان به ارمغان آوردند.