برگزاری انتخابات ریاست‏جمهوری در هر کشوری نشان دهنده مشروعیت و جایگاهی است که یک نظام در میان مردم دارد. هر چه حضور مردم گسترده تر و مشارکت آنها بیشتر باشد مشروعیت نظام نیز افزایش می‏یابد و در مقابل هرچه حضور مردم کم رنگ‏تر باشد عدم مشروعیت را نشان می دهد. در هنگامه مبارزات انتخاباتی سخنان نامزدها قابل تأمل و بررسی است. هر نامزد انتخاباتی با بیان دیدگاه‏ها و نظرات خود درباره مسائل مهم و جاری کشور سعی دارد تا با انتقاد از وضع موجود برنامه های خود را مطلوب و موثر نشان دهد. در چنین شرایطی است که می‏توان گفتمان‏ها را شناخت و مورد بررسی قرار داد. زبان، قدرت و ایدئولوژی سه رکن هر گفتمانی تلقی می‏شود و دولت ها به‏وسیله ایدئولوژی های گوناگون به خود مشروعیت می بخشند. حال از بررسی گفتمان نامزد پیروز در انتخابات با گفتمان حاکم می‏توان تنازع میان آن‏ها را نشان داد و از طرفی به ترسیم هر گفتمان پرداخت. روش متداول برای تحقیق در گفتمان‏ها, تحلیل گفتمان است. شیوه‏ای که باعث می‏شود تا محقق به معنای ضمنی یا آنچه که در پس کلام نهفته شده است, دست یابد. تحلیل گفتمان روشی است که سعی دارد درهم‏تنیدگی کنش‏های گفتمانی ـ زبانی را با ساخت‏های سیاسی ـ اجتماعی گسترده‏تر قدرت و حاکمیت به تصویر کشد. از این رو لازم است تا زبان و اوضاع سیاسی, اقتصادی‏, اجتماعی و فرهنگی زمان مورد تحقیق نیز مورد بررسی قرار گیرد. در این تحقیق نیز سعی شده است تا سخنان نامزد پیروز در انتخابات با گفتمان حاکم بر جامعه مورد بررسی قرار گیرد وتأثیر فضای سیاسی, اقتصادی, اجتماعی و فرهنگی بر آن طی سال‏های 1368 تا 1384 مشخص شود.