استفاده از سامانه های بیومتریک جهت تشخیص و یا تأیید هویت افراد در سیستم های امنیتی بسیار مورد توجه می باشد. از آن جایی که کارت ها و یا کلمات عبور قابل دزدیده شدن و مشاهده شدن و فراموشی می باشند، سیستم های بیومتریک به عنوان یک روش قدرتمند در زمینه تشخیص و تایید هویت پدیدار شده اند. سامانه های بیومتریکی از ویژگی های فیزیکی و رفتاری مختلف جهت تشخیص و تایید هویت خودکار استفاده می کنند که از آن جمله می توان به صورت ،عنبیه ، هندسه دست، صدا، امضا و غیره اشاره نمود. در این میان هندسه دست در مقایسه با سایر سامانه های بیومتریکی از مزایای مانند کم هزینه بودن سامانه، هزینه محاسباتی پائین و استفاده آسان از سامانه برخوردار می باشد. در سیستمهای بیومتریکی مبتنی بر هندسه دست، مراحل اخذ تصویر، پیش پردازش تصویر و استخراج ویژگی برای دستیابی به بردارهای ویژگی مد نظر هستند. در این پژوهش، جهت رفع معایب موجود در الگوریتم های پیشین در زمینه تشخیص و تایید هویت بر اساس هندسه دست سه نوآوری ارائه گردیده است. در روش پیشنهادی اول با استفاده از 40 ویژگی که تنها از دو انگشت میانی و حلقه استخراج می گردد دقت %100 در تشخیص هویت به دست آمده است. این سیستم به هر ورودی یک نفر را نسبت میدهد لذا از قابلیت رد اشخاص بر خوردار نمی باشد. در روش پیشنهادی دوم با استفاده از24 ویژگی که از 4 انگشت استخراج می گردد با استفاده از توابع دسته بندی کننده ساده مانند توابع فاصله سیستم تشخیص هویت و تأیید هویتی ارائه شده است که از دقت 99.96% در تشخیص هویت برخوردار است و خطای eer آن برابر با 0.0678 % می باشد که نشان دهنده افزایش دقت سیستم است و از آن جایی که تعداد ویژگی ها زیاد نمی باشد و از سوی دیگر توابع دسته بندی کننده توابع سریعی می باشد هزینه محاسباتی سیستم کم بوده لذا سیستم از سرعت قابل قبولی بر خوردار می باشد و نیازمند حافظه کمی می باشد. در روش پیشنهادی سوم دقت سیستم در تشخیص هویت99.71% و خطای eer آن 0.32% می باشد. از آن جایی که برای استخراج ویژگی ها نیازمند تعیین محل قله نمی باشیم و از سوی دیگر تعداد ویژگی ها کاهش یافته اند لذا سیستم پیشنهادی سیستم سریعتری است که از دقت قابل اطمینانی برخوردار می باشد.