ضرورت سرمایه گذاری دربخش فناوری اطلاعات وبهره گیری ازآن درمدیریت روابط بین سازمانی چندسالی است که توجه مدیران صنایع وشرکت های ایرانی را معطوف خود ساخته است. فناوری اطلاعات با ایجاد بستروعرصه های رقابتی جدید درفعالیت های سازمانی شرایطی رافراهم نموده که یکی ازبزرگترین دستاوردهای این صنعت درعرصه تکنولوژی محسوب می شود. هدف دراین تحقیق موردکاوی عوامل موثر بریکپارچه سازی الکترونیکی فعالیت های بین سازمانی بوده که به کمک فناوری اطلاعات میسرگردیده است. به منظوردستیابی به این هدف وجمع آوری داده های موردنیاز ازروش های کیفی وکمی استفاده گردیده است. بدین ترتیب که ابتدا به کمک روش کیفی سعی دراستخراج عوامل موثر ازادبیات تحقیق شده وسپس با انجام مصاحبه با متخصصین امردرصنایع مربوطه عوامل موثر برروند یکپارچه سازی الکترونیکی به سه گروه دسته بندی واولویت بندی شده اند. درمرحله بعد بااستفاده ازروش های کمی اقدام به بررسی نحوه تاثیرگذاری یکی ازمهمتری عوامل شناسایی شده، عامل power، برروی روند یکپارچه سازی الکترونیکی گردیده است. درنهایت باارائه مدل برگرفته ازآنالیزداده ها سعی برنمایش نحوه وعملکرد تاثیرعامل power برروی یکپارچه سازی الکترونیکی شده است.